R

ra’d (A.) [ رعد ] gökgürültüsü.
ra’nâ (A.) [ رعنا ] güzel, hoş.
ra’şe (A.) [ رعشه ] titreme.
ra’şe vermek titretmek.
ra’şedâr (A.-F.) [ رعشه دار ] titrek, titreyen.
rabb (A.) [ 1 [ رب .Tanrı, Allah. 2.efendi.
rabbânî (A.) [ 1 [ ربانی .tanrısal, ilahî. 2.Tanrı’dan başka bir şey düşünmeyen.
rabbî (A.) [ ربی ] Tanrım.
râbıta (A.) [ 1 [ رابظه .bağ, ilişki, temas. 2.sıra, düzen.
râbıtadar (A.-F.) [ رابطه دار ] bağlantılı, ilintili.
râbi (A.) [ رابع ] dördüncü.
râbian (A.) [ رابعا ] dördüncüsü.
rabt (A.) [ ربط ] bağlama.
rabt edilmek bağlanmak, tutturulmak.
rabt etmek bağlamak, tutturmak.
rabt olunmak bağlanmak, tutturulmak, ilişkilendirilmek.
râci (A.) [ 1 [ راجی .rica eden. 2.ümitli.
raci olmak (A.-T.) ait olmak, dönük olmak, yönelik olmak.
râci’ (A.) [ 1 [ راجع .hakkında. 2.dönen.
racîm (A.) [ رجيم ] taşlanmış, recmedilmiş.
radde (A.) [ 1 [ راده .derece. 2.civar.
rağbet (A.) [ 1 [ رغبت .istek. 2.ilgi duyma.
rağbet etmek ilgi duymak.
râh (F.) [ راه ] yol.
râhib (A.) [ راهب ] rahip.
rahîm (A.) [ 1 [ رحيم .merhametli. 2.merhamet eden Tanrı.
rahl (A.) [ رحل ] semer.
rahm (A.) [ رحم ] acıma, merhamet.
rahm etmek acımak, merhamet etmek.
rahm (A.) [ رحم ] rahim, döl yatağı.
rahman (A.) [ رحمان ] merhametli Tanrı.
rahmet (A.) [ 1 [ رحمت .acıma, merhamet. 2.yağmur.
râhname (F.) [ راهنامه ] yol haritası.
rahne (F.) [ 1 [ رخنه .yarık, gedik. 2.bozukluk.
rahnedar etmek 1.gedik açmak. 2.zarar vermek.
rahnedar olmak 1.yarılmak, gedik açılmak. 2.bozulmak, zarar görmek.
rahnüma (F.) [ راهنما ] yol gösteren, kılavuz.
rahşan (F.) [ رخشان ] parlak.
rahşende (F.) [ رخشنده ] parlayan.
raht (F.) [ 1 [ رخت .ev eşyası. 2.koşum takımı.
rahvar (F.) [ راهوار ] atın eşkin yürümesi.
râhzen (F.) [ راهزن ] yol kesen, haydut.
raiyyet (A.) [ رعيت ] halk, hükümdar tebası.
râkım (A.) [ 1 [ راقم .yazan. 2.deniz seviyesinden yükseklik.
rakîb (A.) [ رقيب ] rakip.
râkib (A.) [ 1 [ راکب .binen. 2.binici.
râkib olmak binmek.
râkiben (A.) [ راکبا ] binerek.
râkid (A.) [ راکد ] durgun.
rakik (A.) [ 1 [ رقيق .ince. 2.hassas. 3.köle.
rakkas (A.) [ 1 [ رقاص .dansçı. 2.sarkaç.
rakkase (A.) [ رقاصه ] dansöz, çengi.
raks (A.) [ رقص ] dans.
raks etmek dans etmek.
râm (F.) [ رام ] itaat eden, boyun eğen.
râm etmek boyun eğdirmek, itaat ettirmek.
râm olmak boyun eğmek, itaat etmek.
ramak (A.) [ 1 [ رمق .çok az. 2.son nefeslik hayat.
ramak kalmak çok az bir şey kalmak.
ramazaniye (A.) [ رمضانيه ] ramazan kasidesi.
raptetmek (A.-T.) bağlamak, tutturmak, ilişkilendirmek.
rasad (A.) [ 1 [ رصد .gözlem. 2.gözetleme.
rasad edilmek gözlemlenmek.
rasad etmek 1.gözlem yapmak. 2.gözetlemek.
rasadhane (A.-F.) [ رصدخانه ] gözlemevi.
rasadî (A.) [ رصدی ] gözlemle ilgili.
râsih (A.) [ 1 [ راسخ .derin din bilgisi olan. 2.temeli sağlam olan.
rassad (A.) [ رصاد ] gözlemci, gözlem yapan.
râst (F.) [ 1 [ راست .doğru. 2.düz. 3.sağ.
râstbin (F.) [ راست بين ] gerçekçi, doğruları gören.
râstgû (F.) [ راست گو ] doğru sözlü.
râstperverâne (F.) [ راست پرورانه ] doğruluktan yana.
ratbüyâbis (A.) [ 1 [ رطب و یابس .yaş ve kuru. 2.düşünmeden konuşan, boşboğaz.
râtib (A.) [ راطب ] nemli, rutubetli.
râtibe (A.) [ راتبه ] aylık, maaş.
ratl (A.) [ 1 [ رطل .hemen hemen bir litrelik sıvı ölçeği. 2.kadeh.
rauf (A.) [ رؤف ] esirgeyici.
râvi (A.) [ 1 [ راوی .rivayet eden. 2.anlatan, hikaye eden.
ravza (A.) [ روضه ] bahçe.
ravza-i mutahhara [ روضهء مطهره ] Hz. Muhammedin mezarının bulunduğu yer.
rây (A.) [ 1 [ رای .fikir. 2.oy.
râyât (A.) [ رایات ] sancaklar.
rayb (A.) [ ریب ] kuşku, şüphe.
râyet (A.) [ رایت ] sancak.
râygân (F.) [ رایگان ] parasız, bedava.
râyic (A.) [ رایج ] yaygın, revaçta.
râyiha (A.) [ رایحه ] koku.
râyihadar (A.-F.) [ رایحه دار ] kokulu.
râz (F.) [ راز ] sır.
râzık (A.) [ رازق ] rızık veren Tanrı.
râzi (A.) [ راضی ] rıza gösteren.
re’fet (A.) [ رأفت ] esirgeme.
re’s (A.) [ 1 [ رأس .baş. 2.başkan.
re’sen (A.) [ رأسا ] doğrudan doğruya, danışmaksızın.
re’sülmal (A.) [ رأس المال ] sermaye, anapara, kapital.
re’y (A.) [ رأی ] görüş.
reâya (A.) [ رعایا ] halk.
rebî’ (A.) [ ربيع ] bahar.
recâ (A.) [ 1 [ رجا .ümit. 2.rica.
recm (A.) [ رجم ] taşlama, taşa tutma.
recm edilmek taşlanarak öldürülmek.
recül (A.) [ رجل ] erkek.
recül-i siyasî [ رجل سياسی ] politikacı.
recüliyyet (A.) [ رجليت ] erkeklik.
redd (A.) [ 1 [ رد .geri çevirme. 2.inkar etme.
redd ü cerh etmek reddedip çürütmek.
ref’ (A.) [ 1 [ رفع .kaldırma. 2.giderme. 3.yüceltme.
refâh (A.) [ رفاه ] bolluk.
refâkat (A.) [ رفاقت ] eşlik.
refâkat etmek eşlik etmek.
refakatinde eşliğinde, beraberinde.
reff (A.) [ رف ] raf.
refî’ (A.) [ رفيع ] yüksek, yüce.
refik (A.) [ رفيق ] arkadaş, yoldaş.
refîka (A.) [ رفيقه ] eş, zevce, hayat arkadaşı.
reft (F.) [ رفت ] gidiş.
reftâr (F.) [ 1 [ رفتار .gidiş. 2.davranış.
reg (F.) [ رگ ] damar.
regzen (F.) [ رگ زن ] hacamatçı.
reh (F.) [ ره ] yol.
rehâ (F.) [ رها ] kurtuluş.
rehâkâr (F.) [ رهاکار ] kurtarıcı.
rehavet (A.) [ 1 [ رخاوت .gevşeklik. 2.tembellik.
rehavetkâr (A.-F.) [ رخاوتکار ] rehavet verici.
rehber (F.) [ رهبر ] kılavuz.
rehgüzâr (F.) [ رهگذار ] geçit.
rehîn (A.) [ رهين ] rehinli, ipotekli.
rehn (A.) [ رهن ] rehin.
rehnüma (F.) [ رهنما ] yol gösterici.
reis (A.) [ رئيس ] başkan.
rekâket (A.) [ 1 [ رکاکت .kekemelik. 2.söz kusuru.
rekz (A.) [ رکز ] dikme.
rekz edilmek dikilmek.
rekz etmek dikmek.
remîde (F.) [ رميده ] ürkmüş.
remiz (A.) [ 1 [ رمز .sembol, işaret, rumuz.
reml (A.) [ 1 [ رمل .kum. 2.remil, falcılık.
remmal (A.) [ رمال ] falcı.
remz (A.) [ 1 [ رمز .sembol, işaret. 2.imalı konuşma.
renc (F.) [ رنج ] sıkıntı, zahmet, meşakkat.
rencber (F.) [ 1 [ رنجبر .sıkıntı çeken. 2.amele, yrgat.
rencîde (F.) [ رنج دیده ] incinmiş.
rencîde etmek incitmek.
rencîde olmak incinmek.
rencûr (F.) [ رنجور ] hasta.
reng (F.) [ رنگ ] renk.
rengâreng (F.) [ رنگارنگ ] renkli, renk renk.
rengin (F.) [ 1 [ رنگين .renkli. 2.hoş, havalı.
resâ (F.) [ رسا ] olgun.
resâil (A.) [ 1 [ رسائل .risaleler. 2.dergiler.
resm (A.) [ 1 [ رسم .resim. 2.çizme. 3.fotoğraf. 4.tören. 5.usül. 6.vergi.
resm -i geçit geçit töreni.
resm-i küşâd [ رسم کشاد ] açılış töreni.
resmen (A.) [ 1 [ رسما .resmî olarak.. 2.kesinlikle.
resmiyet bk. resmiyyet.
resmiyete dökmek resmîleştirmek, resmîlik kazandırmak.
resmiyyet (A.) [ رسميت ] resmîlik.
resul (A.) [ 1 [ رسول .elçi. 2.peygamber.
reşehat (A.) [ رشحات ] sızıntılar.
reşid (A.) [ 1 [ رشيد .ergin, büluğa ermiş. 2.doğru yolda giden.
reşk (F.) [ رشک ] kıskançlık.
reşkâver (F.) [ رشک آور ] kıskandırıcı.
retküfetk (A.) [ رتق و فتق ] bir işi iyi idare etme.
revâ (F.) [ روا ] uygun, layık.
revâbıt (A.) [ روابط ] bağlar, ilgiler, ilişkiler.
revac (A.) [ رواج ] yaygınlık, revaç, sürüm.
revaç bk. revac.
revak (A.) [ 1 [ رواق .sundurma. 2.çardak.
revân (F.) [ 1 [ روان .giden. 2.akan. 3.ruh.
revan olmak gitmek, yola koyulmak.
revgan bk. rugan
reviş (F.) [ 1 [ روش .gidiş. 2.tarz, yöntem.
revnak (A.) [ رونق ] parlaklık.
revnak vermek canlılık kazandırmak.
revnakbahş (A.-F.) [ رونق بخش ] parlaklık veren, canlılık kazandıran.
revnakdar (A.-F.) [ رونقدار ] revnaklı.
revzen (F.) [ روزن ] pencere.
re'y (A.) [ 1 [ رأی .görüş. 2.oy.
reyhan (A.) [ ریحان ] fesleğen.
rez (F.) [ رز ] asma.
rezâil (A.) [ رذائل ] rezaletler.
rezâlet (A.) [ رذالت ] rezillik.
rezzak (A.) [ رزاق ] rızıklandıran.
rıdvan (A.) [ 1 [ رضوان .cennet. 2.cennetin kapıcısı.
rıhlet (A.) [ 1 [ رحلت .göçüş. 2.ölme.
rızâ (A.) [ 1 [ رضا .razılık, memnunluk. 2.istek.
rızk (A.) [ رزق ] rızık.
riâyet (A.) [ 1 [ رعایت .uyma. 2.sayma.
riâyet etmek 1.uymak. 2.saymak.
riâyetkâr (A.-F.) [ رعایتکار ] saygılı.
ribâ (A.) [ ربا ] tefecinin aldığı aşırı faiz.
ribâhar (F.-A.) [ رباخوار ] tefeci.
ribat (A.) [ 1 [ رباط .konak. 2.han, kervansaray. 3.tekke.
ric’at (A.) [ 1 [ رجعت .geri dönüş. 2.geri çekilme.
ricakâr (A.-F.) [ رجاکار ] ricası, yalvarırcasına.
ricâl (A.) [ 1 [ رجال .erkekler. 2.üst düzeyde bulunanlar.
ridâ (A.) [ 1 [ ردا .örtü. 2.hırka. 3.derviş postu.
rie (A.) [ رئه ] akciğer.
rihlet (A.) [ 1 [ رحلت .göç. 2.ölme.
rihlet etmek 1.göçmek. 2.ölmek.
rikâb (A.) [ 1 [ رکاب .üzengi. 2.huzur, kat.
rikkat (A.) [ 1 [ رقت .incelik, hassaslık. 2.acıma.
rind (F.) [ رند ] dünyayı umursamayan.
rîş (F.) [ 1 [ ریش .yara. 2.sakal. 3.kök.
rîşe (F.) [ ریشه ] kök, saçaklı kök.
rîşhand (F.) [ ریشخند ] bıyık altından gülüş.
rişvet (A.) [ رشوت ] rüşvet.
rivâyât (A.) [ روایات ] rivayetler, söylentiler.
rivâyet (A.) [ 1 [ روایت .nakletme, hikaye etme. 2.söylenti.
riyâ (A.) [ ریا ] ikiyüzlü.
riyâkâr (A.-F.) [ ریاکار ] ikiyüzlü.
riyâkârâne (A.-F.) [ ریاکارانه ] ikiyüzlüce.
riyakarlık (A.-F.-T.) ikiyüzlülük.
riyâset (A.) [ ریاست ] başkanlık.
riyâset etmek başkanlık yapmak.
riyâz (A.) [ ریاض ] bahçeler.
riyâzet (A.) [ ریاضت ] nefsinin isteklerine boyun eğmeden yaşama.
riyâzî (A.) [ 1 [ ریاضی .matematikçi. 2.matematiksel.
riyâziyat (A.) [ ریاضيات ] matematik.
riyâziyatçı (A.-T.) matematikçi.
riyâziyyûn (A.) [ ریاضيون ] matematikçiler.
rû (F.) [ رو ] yüz.
rub’ (A.) [ ربع ] çeyrek, dörtte bir.
rûbah (F.) [ روباه ] tilki.
rubaiyat (A.) [ رباعيات ] rubailer.
rûbeh (F.) [ روبه ] tilki.
rûberû (F.) [ روبرو ] yüzyüze.
rugan (F.) [ روغن ] yağ.
rûh (A.) [ روح ] can, ruh.
ruh (F.) [ رخ ] yanak, yüz.
ruham (A.) [ رخام ] mermer.
ruhbân (A.) [ رهبان ] papazlar.
ruhbâniyyet (A.) [ رهبانيت ] ruhbanlık.
rûhefza (A.-F.) [ روح افزا ] cana can katan.
rûhî (A.) [ 1 [ روحی .ruh ile ilgili. 2.ruhsal.
rûhiyyat (A.) [ روحيات ] psikoloji.
ruhsâr (F.) [ رخسار ] yüz.
ruhsat (A.) [ رخصت ] izin.
ruk’a (A.) [ 1 [ رقعه .pusula. 2.dilekçe. 3.yama.
rumûz (A.) [ رموز ] işaretler, semboller.
rûşen (F.) [ 1 [ روشن .aydınlık. 2.açık, aşikar.
rûşen kılmak açıklamak, söylemek.
rutûbet (A.) [ رطوبت ] nem.
rûy (F.) [ روی ] yüz.
rûy-i zemin (F.) [ 1 [ روی زمين .yeryüzü. 2.yer.
rûz (F.) [ 1 [ روز .gün. 2.gündüz.
rûz -i cezâ [ روز جزا ] kıyamet günü.
rûze (F.) [ روزه ] oruç.
rûzgâr (F.) [ روزگار ] zaman.
rûznâmçe (F.) [ روزنامچه ] yevmiye defteri.
rûzüşeb (F.) [ روز و شب ] gündüz gece.
rü’yet (A.) [ رؤیت ] görme.
rübab (A.) [ رباب ] rebap.
rübai (A.) [ رباعی ] dörtlük, rubai.
rüchan (A.) [ رجحان ] üstünlük.
rücû (A.) [ رجوع ] geri dönme.
rüesâ (A.) [ رؤسا ] başkanlar, reisler.
rüfekâ (A.) [ رفقا ] arkadaşlar.
rükn (A.) [ 1 [ رکن .direk, sütun. 2.esas.
rüsum (A.) [ 1 [ رسوم .vergi. 2.tören.
rüsûmat (A.) [ رسومات ] gümrük idaresi.
rüsvâ /y (F.) [ رسوای ] rezil.
rüşd (A.) [ 1 [ رشد .gelişme. 2.erginlik. 3.doğru yolda gidiş.
rüşvet (A.) [ رشوت ] rüşvet.
rüya (A.) [ رویا ] düş.
rüzgâr (F.) [ 1 [ روزگار .zaman. 2.devir.