M

mâ (A.) [ ما ] su.
mâ (F.) [ ما ] biz.
ma’âyib (A.) [ معایب ] kusurlar, ayıplar.
ma’ber (A.) [ معبر ] geçit.
ma’ni (A.) [ معنی ] anlam.
ma’raz (A.) [ معرض ] sergi.
ma’reke (A.) [ معرکه ] savaş alanı.
ma’şerî (A.) [ معشری ] kollektif.
maâbid (A.) [ معابد ] mabetler, ibadet yerleri.
maâbir (A.) [ معابر ] geçitler.
maâd (A.) [ 1 [ معاد .dönüş yeri. 2.ahiret.
mâadâ (A.) [ ماعدا ] dışında, -den başka, başka, öte, yanı sıra.
maâdin (A.) [ معادن ] madenler.
maalesef (A.) [ مع الأسف ] ne yazık ki.
maalmemnûniye (A.) [ مع الممنونيه ] seve seve.
maânî (A.) [ معانی ] anlamlar.
maârif (A.) [ 1 [ معارف .bilimler. 2.kültür. 3.Millî Eğitim Bakanlığı.
maarif nezareti millî eğitim bakanlığı.
maâş (A.) [ 1 [ معاش .geçim. 2.aylık.
maatteessüf (A.) [ مع التأسف ] ne yazık ki, üzülerek, maalesef.
maazâlik (A.) [ مع ذلک ] bununla birlikte.
maâzallah (A.) [ معاذ الله ] Allah esirgesin.
mâba’dut-tabîa (A.) [ مابعدالطبيعه ] fizik ötesi, doğa ötesi.
mâba’duttabîiyye (A.) [ مابعدالطبيعيه ] metafizik, doğa ötesi.
mâbad (A.) [ مابعد ] sonraki.
mâbadı var (A.-T.) devam edecek, sürecek, arkası var.
mabed (A.) [ 1 [ معبد .tapınak. 2.ibadethane.
mâbeyn (A.) [ 1 [ مابين .arası. 2.padişah sarayı.
mabud (A.) [ معبود ] ibadet edilen,
mâcera (A.) [ 1 [ ماجرا .cereyan eden. 2.serüven.
mâceraperest (A.-F.) [ ماجراپرست ] maceracı.
maceraperestî (A.-F.) [ ماجراپرستی ] maceracılık, maceraperestlik.
mâdâmülhayat (A.) [ مادامالحيات ] ömür boyu.
madde be madde (A.-F.) [ ماده بماده ] madde madde.
maddî (A.) [ 1 [ مادی .madde ile ilgili. 2.materyalist.
maddiyet (A.) [ مادیت ] maddîlik.
maddiyye (A.) [ 1 [ مادیه .madde ile ilgili. 2.matetaryalist.
mâde (F.) [ ماده ] dişi.
mâdelet (A.) [ معدلت ] adalet.
madeniyyât (A.) [ معدنيات ] madencilik bilimi, mineraloji.
mâder (F.) [ مادر ] anne.
maderî (F.) [ مادری ] anne ile ilgili, ana tarafı.
mâderzâd (F.) [ مادرزاد ] anadan doğma.
mâdiyân (F.) [ مادیان ] kısrak.
madûd (A.) [ معدود ] sayılı.
madûd olmak sayılmak.
mâdum (A.) [ معدوم ] yok olmuş.
mâdumiyet (A.) [ معدوميت ] yokluk.
mâdun (A.) [ مادون ] ast, aşağıda, alt.
mâfevk (A.) [ مافوق ] üst, üstü, yukarısı.
mafsal (A.) [ مفصل ] eklem.
magâre (A.) [ مغاره ] mağara.
mağâk (F.) [ 1 [ مغاک .çukur. 2.mezar.
mağâzî (A.) [ 1 [ مغازی .savaşlar, gazalar. 2.savaş öyküleri.
mağbûn (A.) [ مغبون ] aldatılmış.
mağdûr (A.) [ مغدور ] haksızlığa uğramış.
mağdur etmek haksızlığa uğratarak zor durumda bırakmak.
mağdur olmak haksızlığa uğramayarak zor durumda kalmak.
mağduriyet (A.) [ مغدوریت ] haksızlığa uğrama, mağdur olma.
mağfiret (A.) [ مغفرت ] yarlıgama.
mağfiret etmek yarlıgamak.
mağfur (A.) [ مغفور ] yarlıganmış.
mağlata (A.) [ مغلطه ] laf salatası, yanıltmaca.
mağlub (A.) [ مغلوب ] yenik.
mağmûm (A.) [ مغموم ] gamlı, kederli.
mağrib (A.) [ 1 [ مغرب .batı. 2.akşam namazı. 3.Kuzeybatı Afrika. 4.Fas.
mağrur (A.) [ مغرور ] gururlu, kendini beğenmiş.
mağrûr olmak gururlanmak.
mağrûrane (A.-F.) [ مغرورانه ] gururlanarak, kendini beğenerek.
mağsub (A.) [ مغصوب ] gaspedilmiş.
mağşuş (A.) [ مغشوش ] karışmış.
mağz (F.) [ 1 [ مغز .beyin. 2.iç, öz. 3.ilik.
mağzûb (A.) [ مغضوب ] gazaba uğratılmış.
mâh (F.) [ ماه ] ay.
mahabbet (A.) [ محبت ] sevgi.
mahabbet eylemek sevmek.
mahâfil (A.) [ 1 [ محافل .mahfiller. 2.toplantı yerleri.
mahâkim (A.) [ محاکم ] mahkemeler.
mahal (A.) [ محل ] yer.
mahall (A.) [ محل ] yer.
mahallî (A.) [ 1 [ محلی .yerel. 2.yerli.
mahalliye (A.) [ محليه ] yerel.
mâhâne (F.) [ ماهانه ] aylık.
mahâret (A.) [ مهارت ] beceri.
mâhasal (A.) [ ماحصل ] sonuç.
mahâsin (A.) [ محاسن ] iyilikler, güzellikler.
mâhazar (A.) [ ماحضر ] hazırda olan.
mahâzin (A.) [ مخازن ] mahzenler.
mahâzîr (A.) [ محاذیر ] sakıncalar.
mahbes (A.) [ محبس ] hapishane.
mahbûb (A.) [ 1 [ محبوب .sevilen. 2.sevgili.
mahbus (A.) [ 1 [ محبوس .hapsedilmiş. 2.hapishane.
mahcûb (A.) [ 1 [ محجوب .örtülmüş. 2.utangaç.
mahcûb etmek utandırmak.
mahcûb olmak utanmak.
mahcûbiyet (A.) [ محجوبيت ] utangaçlık.
mahcûz (A.) [ محجوظ ] hacizli.
mahcûz olmak haczedilmek.
mahdud (A.) [ محدود ] sınırlı, kasıtlı.
mahdum (A.) [ مخدوم ] oğul.
mâhe (F.) [ ماهه ] matkap.
mahfaza (A.) [ محفظه ] kutu, kap.
mahfî (A.) [ مخفی ] gizli.
mahfil (A.) [ 1 [ محفل .toplantı yeri. 2.cami mahfili.
mahfiyyen (A.) [ مخفيا ] gizlice.
mahfuz (A.) [ محفوظ ] korunmuş, saklanmış.
mâh-ı nev (F.) [ ماه نو ] hilal, ay.
mâh-ı sipihr [ ماه سپهر ] ay, gökyüzündeki ay.
mâhî (F.) [ ماهی ] balık.
mahir (A.) [ ماهر ] becerili, maharetli.
mahiyet (A.) [ ماهيت ] asıl, esas, içyüzü.
mahkûk (A.) [ محکوک ] kazılmış, kazılarak yazılmış, yontulmuş.
mahkum (A.) [ محکوم ] hüküm giymiş.
mahkûm etmek hüküm giydirmek.
mahkum olmak hüküm giymek.
mahlas (A.) [ مخلص ] takma ad.
mahlû (A.) [ مخلوع ] tahttan indirilmiş.
mahluk (A.) [ مخلوق ] yaratık.
mahlul (A.) [ محلول ] erimiş, çözülmüş, hallolmuş.
mahlut (A.) [ مخلوط ] karışık.
mahmûd (A.) [ 1 [ محمود .övülmüş. 2.hamd edilmiş.
mahmul (A.) [ محمول ] yüklü.
mahmur (A.) [ مخمور ] uykulu, baygın.
mâhpâre (F.) [ 1 [ ماه پاره .ay parçası. 2.çok güzel.
mahrec (A.) [ مخرج ] çıkış yeri.
mahrem (A.) [ 1 [ محرم .nikah düşmeyen. 2.gizli.
mâhru (F.) [ ماهرو ] ay yüzlü, güzel yüzlü.
mahruk (A.) [ محروق ] yanık, yanmış.
mahrûkat (A.) [ محروقات ] yakacak.
mahrum (A.) [ محروم ] yoksun.
mahrum etmek yoksun bırakmak.
mahrum olmak yoksun kalmak.
mahrumiyet (A.) [ محروميت ] yoksunluk, mahrumluk.
mahrut (A.) [ مخروط ] koni.
mahsûb (A.) [ محسوب ] hesap edilen.
mahsûl (A.) [ محصول ] ürün, sonuç.
mahsur (A.) [ محصور ] kuşatılmış.
mahsus (A.) [ 1 [ مخصوص .özgü, ayrılmış. 2.bilerek.
mahsûs (A.) [ مخصوص ] hissedilen, hissedilir.
mahşer (A.) [ 1 [ محشر .kıyamet yeri. 2.aşırı kalabalık.
mâhtâb (F.) [ ماهتاب ] mehtap.
mahtûm (A.) [ مختوم ] mühürlü.
mahtût (A.) [ 1 [ مخطوط .yazılı. 2.çizili.
mahv (A.) [ 1 [ محو .yok etme. 2.yok olma.
mahvetmek (A.-T.) yok etmek.
mahz (A.) [ محض ] sırf, sade, tam.
mahzar (A.) [ 1 [ محضر .huzur, kat. 2.görünüş.
mahzun (A.) [ محزون ] hüzünlü.
mahzun etmek hüzünlendirmek.
mahzun olmak hüzünlenmek.
mahzûnane (A.-F.) [ محزونانه ] hüzünlü bir halde.
mahzur (A.) [ محذور ] sakınca.
mahzur görmek sakıncalı bulmak.
mahzûzat (A.) [ محظوظات ] hoşa gidecek şeyler.
mâî (A.) [ 1 [ مائی .su ile ilgili. 2.mavi.
mâ-i mukattar [ ماء مقطر ] damıtık su.
mâide (A.) [ مائده ] sofra.
mâil (A.) [ 1 [ مائل .eğilimli, istekli. 2.eğimli, meyilli. 3.çalan.
mâil olmak eğilim göstermek.
maîşet (A.) [ معيشت ] geçim, dirlik.
maiyyet (A.) [ معيت ] birlik, beraberlik, yanında bulunma.
mak’ad (A.) [ 1 [ مقعد .makat, kıç. 2.minder.
makâbir (A.) [ مقابر ] mezarlar, kabirler.
mâkabl (A.) [ ماقبل ] önceki, önü.
mâkablettârih (A.) [ ماقبل التاریخ ] tarih öncesi.
makâl (A.) [ مقال ] söz.
makam (A.) [ 1 [ مقام .yer. 2.kat, huzur. 3.musikî makamı
makâmat (A.) [ مقامات ] makamlar.
makarr (A.) [ 1 [ مقر .başkent. 2.merkez.
makâsıd (A.) [ مقاصد ] maksatlar.
makber (A.) [ مقبر ] mezar.
makbere (A.) [ مقبره ] mezar.
makbul (A.) [ مقبول ] kabul edilen, beğenilen.
makbuz (A.) [ 1 [ مقبوض .alınmış. 2.alındı belgesi.
makdem (A.) [ مقدم ] gelme, geliş.
makdur (A.) [ 1 [ مقدور .güç. 2.elden gelen.
makes (A.) [ معکس ] yansıma yeri.
makes bulmak (A.-T.) yansımak, yansıyacak yer bulmak.
makes olmak (A.-T.) yansıtmak, yansıma yeri olmak.
makhûr (A.) [ 1 [ مقهور .kahrolmuş, yenilmiş. 2.gazaba uğramış.
mâkiyan (F.) [ ماکيان ] tavuk.
makrun (A.) [ مقرون ] yakın.
maksad (A.) [ مقصد ] amaç.)
maksûd (A.) [ مقصود ] istenilen, maksat.
makta (A.) [ 1 [ مقطع .kesim yeri. 2.kesit.)
maktel (A.) [ 1 [ مقتل .öldürme yeri. 2.ünlü birinin ölümü üzerine yazılan şiir.
maktû (A.) [ 1 [ مقطوع .kesilmiş, kesik. 2.pazarlık yapılmaz.
maktül (A.) [ مقتول ] öldürülen.
maktül olmak öldürülmek.
mâkul (A.) [ معقول ] akla uygun.
makûlat (A.) [ معقولات ] aklî bilgiler.
makûle (A.) [ مقوله ] kategori.
makûs (A.) [ 1 [ معکوس .ters. 2.uğursuz.
mal (A.) [ 1 [ مال .mal. 2.servet.
mâlâmâl (F.) [ مالامال ] dopdolu.
mâlî (A.) [ 1 [ مالی .mal ile ilgili. 2.maliye ile ilgili.
mâlihulya (Yun.-A.) [ مالی خوليا ] melankoli.
mâlik (A.) [ مالک ] sahip.
mâlikiyet (A.) [ مالکيت ] sahip olma.
maliye (A.) [ ماليه ] devletin gelir ve gider işlerini takip eden bakanlık ve ona
bağlı daireler.
malûl (A.) [ معلول ] özürlü, hastalıklı.
malûlen (A.) [ معلولا ] sakatlanmış olarak, özürlü olarak.
malûlîn (A.) [ معلولين ] hastalar, sakatlar.
malûm (A.) [ معلوم ] bilinen.
malûm olmak anlaşılmak, bilinmek.
malûmat (A.) [ معلومات ] bilgi.
malûmatfurûş (A.-F.) [ معلومات فروش ] bilgiçlik taslayan.
malûmatfurûşluk (A.-F.-T.) bilgiçlik taslama.
malûmatfurûşluk etmek bilgiçlik taslamak.
mâmafih (A.) [ مع مافيه ] bununla birlikte.
mâmelek (A.) [ ماملک ] sahip olunan.
mamûl (A.) [ 1 [ معمول .yapılmış, imal edilmiş. 2.alışılmış.
mamûlat (A.) [ معمولات ] imal edilenler.
mamûlün fevkinde alışılmışın ötesinde.
mamûr (A.) [ معمور ] bayındır, imar edilmiş.
mamûr edilmek bayındırlaştırılmak, imar edilmek.
mamûr etmek bayındırlaştırmak.
mamûr olmak bayındır olmak.
mamûre (A.) [ معموره ] bayındır yer.
mamûriyet (A.) [ معموریت ] bayındırlık.
mana (A.) [ معنی ] anlam.
manalandırmak anlam kazandırmak.
manen (A.) [ 1 [ معنا .mana yolu ile. 2.gönülden.
mânend (F.) [ مانند ] gibi.
manevî (A.) [ 1 [ معنوی .anlam ile ilgili. 2.ruh ile ilgili.
maneviyat (A.) [ 1 [ معنویات .manaya dayalı şeyler. 2.moral değerler.
mani (A.) [ معنی ] engel.
mani olmak engel olmak.
mânia (A.) [ مانعه ] engel.
manidar (A.-F.) [ معنی دار ] anlamlı.
mansıb (A.) [ منصب ] devlet memuriyetindeki makam.
mansıbdar (A.-F.) [ منصبدار ] makam sahibi devlet memuru.
mansur (A.) [ منصور ] Tanrı’nın yardımıyla zafer kazanan.
mantıkan (A.) [ منطقا ] mantık bakımından.
mantıkî (A.) [ منطقی ] mantıklı.
mantıkiyyûn (A.) [ منطقيون ] mantıkçılar, mantık bilginleri.
manzar (A.) [ 1 [ منظر .seyir yeri. 2.görünüş. 3.yüz.
manzara (A.) [ منظره ] görünüm.
manzum (A.) [ منظوم ] nazmedilmiş.
manzûmât (A.) [ منظومات ] manzumeler.
manzûme (A.) [ 1 [ منظومه .dizilmiş. 2.vezinli söz, şiir. 3.sistem.
manzur (A.) [ 1 [ منظور .bakılan. 2.dikkat çeken.
manzur olmak görülmek, göze çarpmak.
mâr (F.) [ مار ] yılan.
maraz (A.) [ مرض ] hastalık.
marazî (A.) [ مرضی ] hastalıklı, hastalkla ilgili.
mârgîr (F.) [ مارگير ] yılancı, yılan tutan.
marifet (A.) [ 1 [ معرفت .bilme. 2.ustalık, beceri. 3.aracı.
mariz (A.) [ مریض ] hasta.
mârpîç (F.) [ مارپيچ ] marpuç, nargile marpucu.
maruf (A.) [ 1 [ معروف .bilinen. 2.ünlü, tanınmış.
marûf olmak tanınmak, bilinmek.
maruz (A.) [ 1 [ معروض .arzedilen, sunulan. 2.karşı karşıya kalma, tutulma.
maruz olmak karşı karşıya kalmak.
maruzat (A.) [ معروضات ] sunulanlar, arzedilecek şeyler.
mâsabak (A.) [ ماسبق ] geçen, geçmiş.
masâri (A.) [ مصارع ] dizeler, mısralar.
masârif (A.) [ مصارف ] harcamalar.
masdar (A.) [ 1 [ مصدر .çıkış yeri, kaynak. 2.masdar.
mâsebak (A.) [ ماسبق ] geçen, geçmiş.
mashara (A.) [ مسخره ] soytarı.
mâsiva (A.) [ 1 [ ماسوی .Tanrı’nın dışındaki varlıklar. 2.dünyaya özgü her şey.
masiyet (A.) [ 1 [ معصيت .günah. 2.isyan.
maskat (A.) [ 1 [ مسقط .düşüş yeri.
maskat-ı re’s [ مسقط رأس ] doğum yeri.
maslahat (A.) [ 1 [ مصلحت .iş. 2.dirlik düzenlik.
maslahatgüzar (A.-F.) [ مصلحت گزار ] elçi adına devlet işlerini yürüten.
masnû (A.) [ 1 [ مصنوع .yapma, yapay. 2.sanatlı.
masraf (A.) [ مصرف ] harcama, gider.
masrû (A.) [ مصروع ] saralı.
masrûf (A.) [ مصروف ] harcanmış.
masruf olmak harcanmak.
mass (A.) [ مص ] emme.
massetmek emmek, çekmek.
mâst (F.) [ ماست ] yoğurt.
mastaba (A.) [ 1 [ مصطبه .meyhane. 2.sedir.
masum (A.) [ 1 [ معصوم .suçsuz, günahsız. 2.küçük çocuk.
masumane (A.-F.) [ معصومانه ] masumca.
masume (A.) [ 1 [ معصومه .suçsuz, günahsız. 2.küçük kız çocuğu.
masumiyet (A.) [ معصوميت ] masumluk, suçsuzluk.
masûn (A.) [ مصون ] korunmuş, saklanmış.
masûn kalmak korunmak, zarar gelmemek.
mâşe (F.) [ ماشه ] maşa.
maşer (A.) [ معشر ] toplum.
maşerî (A.) [ معشری ] kollektif, ortaklaşa.
mâşıta (A.) [ ماشطه ] kadın makyajcısı, kadın kuaförü.
mâşî (A.) [ ماشی ] yürüyen.
mâşiyen (A.) [ ماشيا ] yürüyerek.
maşrık (A.) [ مشرق ] doğu.
maşûk (A.) [ معشوق ] (erkek) sevgili.
maşuka (A.) [ معشوقه ] (bayan) sevgili.
matbaa (A.) [ مطبعه ] basımevi.
matbah (A.) [ مطبخ ] mutfak.
matbû (A.) [ 1 [ مطبوع .basılı. 2.hoşa giden, hoş.
matbûat (A.) [ 1 [ مطبوعات .basın. 2.basılı şeyler.
mâtem (A.) [ ماتم ] yas.
mâtem tutmak yas tutmak.
mâtemdar (A.-F.) [ ماتمدار ] yaslı.
mâtemî (A.-F.) [ ماتمی ] yaslı.
mâtemli (A.-T.) yaslı.
mâtemserâ (A.-F.) [ ماتمسرا ] yas tutulan ev.
mâtemzede (A.-F.) [ ماتم زده ] yaslı.
matla (A.) [ 1 [ مطلع .doğuş yeri. 2.kaside ve gazelin ilk beyti.
matlab (A.) [ 1 [ مطلب .konu. 2.istek.
matlub (A.) [ 1 [ مطلوب .istenilen, aranan. 2.alacak.
matlûb etmek istemek.
matrûd (A.) [ مطرود ] kovulmuş.
matrûş (A.) [ 1 [ مطروش .sakalsız. 2.tıraşlanmış.
matuf (A.) [ معطوف ] yönelik, çevrili.
matûh (A.) [ معتوه ] bunak, bunamış.
matûhe (A.) [ معتوهه ] bunak, bunamış (bayan).
mâvaka (A.) [ ماوقع ] olup biten.
mâverâ (A.) [ 1 [ ماورا .öte, ötesinde. 2.ahiret, öbür dünya.
mavtın (A.) [ موطن ] yurt tutulan yer.
mâye (F.) [ 1 [ مایه .maya. 2.para. 3.mal. 4.güç.
mâyedar (F.) [ 1 [ مایه دار .mayalı. 2.paralı. 3.mal sahibi. 4.güçlü.
mâyi (A.) [ مایع ] sıvı.
mayûb (A.) [ 1 [ معيوب .kusurlu. 2.ayıplanmış.
mazanna (A.) [ 1 [ مظنه .ermiş sanılan.2.zan altındaki.
mazarrat (A.) [ 1 [ مضرت .zarar verme. 2.zarar.
mazarrât (A.) [ مضرات ] zararlar.
mazbata (A.) [ مضبطه ] tutanak.
mazbata tanzim etmek tutanak düzenlemek.
mazbut (A.) [ 1 [ مضبوط .zaptedilmiş. 2.kayda geçirilmiş. 3.derli toplu. 4.sağlam.
mazbutat (A.) [ مضبوطات ] kayda geçirilenler.
mazeret (A.) [ معذرت ] özür.
mazerethâh (A.-F.) [ معذرت خواه ] özür dileyen.
mazhar (A.) [ 1 [ مظهر .ortaya çıkış yeri. 2.şereflenme, nail olma.
mazhar olmak karşılaşmak, nail olmak.
mâzi (A.) [ ماضی ] geçmiş, geçmiş zaman.
mazlum (A.) [ 1 [ مظلوم .zulme uğramış. 2.sesiz sedasız.
mazlumâne (A.-F.) [ مظلومانه ] mazlumca.
mazlûmiyet (A.) [ 1 [ مظلوميت .mazlumluk, zulme uğramışlık. 2.sesiz sedasız
olma.
mazmaza (A.) [ مضمضه ] gargara.
mazmaza yapmak gargara yapmak, ağızda su çalkalamak.
mazmun (A.) [ 1 [ مضمون .kavram. 2.ince söz.
maznun (A.) [ مظنون ] zanlı.
maznun olmak zan altında kalmak.
mazrub (A.) [ 1 [ مضروب .dövülen. 2.çarpılan.
mazruf (A.) [ 1 [ مظروف .kaba konulan. 2.zarflı.
mâzu (F.) [ مازو ] mazı.
mazûl (A.) [ معزول ] görevden alınmış, azledilmiş.
mazul olmak görevden alınmak, azledilmek.
mazur (A.) [ معذور ] özürlü.
me’vâ (A.) [ مأوا ] sığınma yeri.
me’yûs (A.) [ مأیوس ] umutsuz.
me’yûs etmek umutsuz bırakmak.
me’yûs olmak umudunu yitirmek.
meâb (A.) [ مآب ] sığınma yeri.
meâd (A.) [ 1 [ معاد .dönüş yeri. 2.ahiret.
meâhiz (A.) [ مآخذ ] kaynaklar.
meâl (A.) [ مآل ] anlam.
meâric (A.) [ معارج ] merdivenler.
meâsî (A.) [ 1 [ معاصی .isyanlar. 2.günahlar.
meâyib (A.) [ معایب ] kusurlar, ayıplar.
mebâd (F.) [ مباد ] sakın, aman sakın, olmaya.
mebâdâ (F.) [ مبادا ] sakın, aman sakın, olmaya.
mebâdî (A.) [ مبادی ] ilkeler, prensipler.
mebâhis (A.) [ مباحث ] konular, bahisler.
mebânî (A.) [ 1 [ مبانی .temeller. 2.yapılar, binalar.
mebde’ (A.) [ 1 [ مبدأ .başlangıç noktası.
mebde-i tarih [ مبدأ تاریخ ] tarih başlangıcı.
mebhas (A.) [ 1 [ مبحث .bölüm, fasıl. 2.bilim.
mebhûs (A.) [ مبحوث ] bahsedilen.
mebhût (A.) [ مبهوت ] şaşkın.
meblağ (A.) [ 1 [ مبلغ .tutar. 2.para.
mebnâ (A.) [ مبنی ] bina.
mebnî (A.) [ 1 [ مبنی .dayanan. 2.bina edilmiş.
mebsût (A.) [ مبسوط ] yaygın, açık.
mebsûten (A.) [ مبسوطا ] yaygın olarak.
mebus (A.) [ 1 [ مبعوث .gönderilmiş. 2.milletvekili. 3.ölümden sonra dirilen.
mebzûl (A.) [ مبذول ] bol.
mebzûlen (A.) [ مبذولا ] bolca.
mebzûliyet (A.) [ مبذوليت ] bolluk.
mec’ûl (A.) [ مجعول ] yapay.
mecâl (A.) [ 1 [ مجال .güç, kuvvet. 2.fırsat.
mecâlis (A.) [ مجالس ] meclisler.
mecâmi (A.) [ مجامع ] toplantı yerleri.
mecânîn (A.) [ مجانين ] mecnunlar, çılgınlar.
mecbûr (A.) [ 1 [ مجبور .zorunlu. 2.zora koşulmuş.
mecbûrî (A.) [ مجبوری ] zorunlu.
mecbûriyet (A.) [ مجبوریت ] zorunluluk.
meccânen (A.) [ مجانا ] parasız olarak.
meccânî (A.) [ مجانی ] parasız.
mecd (A.) [ مجد ] ululuk.
mecelle (A.) [ مجله ] dergi.
mechûl (A.) [ مجهول ] bilinmeyen.
mechûlât (A.) [ مجهولات ] bilinmeyenler.
mechûliyet (A.) [ مجهوليت ] bilinmezlik.
mechûlünneseb (A.) [ مجهول النسب ] onun bunun çocuğu.
mecîd (A.) [ مجيد ] ulu.
meclis (A.) [ مجلس ] toplantı yeri.
meclisefrûz (A.-F.) [ مجلس افروز ] meclisi aydınlatan, meclisi şenlendiren.
meclûb (A.) [ 1 [ مجلوب .celbedilmiş. 2.aşık, tutkun.
mecma’ (A.) [ مجمع ] toplantı yeri.
mecmû’ (A.) [ مجموع ] toplam, tümü.
mecmûa (A.) [ 1 [ مجموعه .dergi. 2.küçük risale veya farklı kitapların bir araya
getirildiği eser.
mecmûan (A.) [ مجموعا ] toplam olarak.
mecnûn (A.) [ 1 [ مجنون .delice seven. 2.cinli. 3.Leyla’nın aşığı.
mecnûnâne (A.-F.) [ مجنونانه ] çılğınca, delicesine.
mecrâ (A.) [ 1 [ مجرا .su yatağı. 2.yol, güzergah.
mecrûh (A.) [ مجروح ] yaralı.
mecrûhîn (A.) [ مجروحين ] yaralılar.
mecûsî (A.) [ مجوسی ] ateşperest, ateşe tapan.
meczûb (A.) [ 1 [ مجذوب .cezbedilmiş. 2.Tanrı sevgisiyle cezbeye kapılan. 2.deli.
med’uv (A.) [ مدعو ] davetli.
med’uvvîn (A.) [ مدعوین ] davetliler.
medâfin (A.) [ مدافن ] mezarlar.
medâr (A.) [ 1 [ مدار .yörünge 2.dönence. 3.vesile, vasıta. 4.yardımcı.
medâric (A.) [ مدارج ] merdivenler.
medâris (A.) [ مدارس ] medreseler.
medd (A.) [ 1 [ مد .uzatma. 2.çekme.
meddâh (A.) [ 1 [ مداح .çok öven. 2.meddah.
meded (A.) [ مدد ] yardım, medet.
mededhâh (A.-F.) [ مددخواه ] yardım isteyen.
mededkâr (A.-F.) [ مددکار ] yardım eden, yardımcı.
mededres (A.-F.) [ مددرس ] yardıma koşan, imdada koşan.
medenî (A.) [ 1 [ مدنی .şehirli. 2.uygar. 3.görgülü. 4.Medineli.
medenîleşmek uygarlaşmak.
medeniyyet (A.) [ مدنيت ] uygarlık.
medfa (A.) [ مدفع ] top.
medfen (A.) [ مدفن ] mezar, defin yeri.
medfû (A.) [ 1 [ مدفوع .çıkarılmış. 2.dışkı. 3.para kasasından çıkmış.
medfûn (A.) [ مدفون ] gömülü, defnedilmiş.
medfûn edilmek gömülmek.
medh (A.) [ مدح ] övgü.
medhal (A.) [ 1 [ مدخل .giriş. 2.giriş yeri. 3.başlangıç. 4.dehalet.
medhaldâr (A.-F.) [ مدخلدار ] parmağı olan, müdahale etmiş olan.
medhaldar bulunmak (A.-F.-T.) parmağı olmak; müdahalesi bulunmak.
medhedilmek övülmek.
medhetmek övmek.
medhiye (A.) [ مدحيه ] övgü.
medhiyyât (A.) [ مدحيات ] övgüler.
medhûş (A.) [ مدهوش ] dehşete kapılmış.
medîd (A.) [ 1 [ مدید .uzun. 2.çekilmiş.
medîde (A.) [ 1 [ مدیده .uzun. 2.çekilmiş.
medîha (A.) [ مدیحه ] övgü şiiri, kaside.
medîhagû (A.-F.) [ مدیحه گو ] övgü şairi, kaside şairi.
medîne (A.) [ 1 [ مدینه .şehir. 2.Medine.
medînetünnebî (A.) [ مدینة النبی ] Medine.
medînetüsselam (A.) [ مدینة السلام ] Bağdat.
medlûl (A.) [ مدلول ] kanıt olarak gösterilen.
medresevî (A.) [ مدرسوی ] medrese ile ilgili.
medrûs (A.) [ 1 [ مدروس .eski, yırtık pırtık. 2.ders olarak verilen.
medyûn (A.) [ مدیون ] borçlu.
mefâhîm (A.) [ مفاهيم ] mefhumlar.
mefâhir (A.) [ مفاخر ] övünülecek şeyler.
mefâsıl (A.) [ مفاصل ] eklemler.
mefâtih (A.) [ مفاتيح ] anahtarlar.
mefhar (A.) [ مفخر ] övünç kaynağı.
mefhum (A.) [ مفهوم ] kavram.
mefhûm olmak anlaşılmak.
mefkûd (A.) [ 1 [ مفقود .kayıp. 2.yok olmuş.
mefkûd olmak 1.kaybolmak. 2.yok olmak.
mefkûre (A.) [ مفکوره ] ülkü, ideal.
mefkûrevî (A.) [ مفکوروی ] ülkü ile ilgili.
meflûc (A.) [ مفلوج ] felçli.
meflûc olmak felç olmak, kımıldayamaz hale gelmek.
meflûciyet (A.) [ 1 [ مفلوجيت .felçlilik. 2.kıpırdayamama.
mefrûş (A.) [ مفروش ] döşenmiş.
mefrûşat (A.) [ مفروشات ] döşeme.
mefrûz (A.) [ مفروز ] ayırılmış.
mefrûz (A.) [ مفروض ] farzedilmiş.
meftûh (A.) [ 1 [ مفتوح .açık. 2.fethedilmiş. 3.fethalı.
meftûn (A.) [ مفتون ] tutkun, aşık.
meftûn etmek aşık etmek.
meftûn olmak aşık olmak, tutulmak.
meftûniyet (A.) [ مفتونيت ] tutkunluk.
meger (F.) [ 1 [ مگر .meğer. 2.oysa.
meges (F.) [ مگس ] sinek.
meğâk (F.) [ 1 [ مغاک .çukur. 2.mezar.
meh (F.) [ مه ] ay.
mehâbet (A.) [ مهابت ] heybetlilik.
mehâlik (A.) [ مهالک ] tehlikeli yerler.
mehâr (F.) [ مهار ] yular, dizgin.
mehaz (A.) [ مأخذ ]] kaynak.
mehbil (A.) [ مهبل ] rahim yolu.
mehd (A.) [ مهد ] beşik.
mehekk (A.) [ محک ] mihenk taşı.
mehîb (A.) [ مهيب ] heybetli.
mehl (A.) [ مهل ] süre tanıma.
mehleke (A.) [ مهلکه ] tehlikeli yer.
mehlikâ (F.-A.) [ مه لقا ] ay yüzlü, güzel yüzlü.
mehpare (F.) [ 1 [ مه پاره .ay parçası. 2.güzel yüzlü.
mehpeyker (F.) [ مه پيکر ] güzel yüzlü, parlak yüzlü.
mehr (A.) [ مهر ] mehir.
mehrû (F.) [ مهرو ] ay yüzlü, güzel yüzlü.
mehtâb (F.) [ مهتاب ] mehtap, ay ışığı.
mehûz (A.) [ مأخوذ ] alınmış.
mehveş (F.) [ 1 [ مهوش .ay gibi, ay kadar güzel. 2.güzel yüzlü.
mekân (A.) [ 1 [ مکان .yer. 2.ev.
mekâre (A.) [ مکاره ] kiralık binek veya yük hayvanı.
mekâreci (A.-T.) binek veya yük hayvanı kiralayan.
mekârim (A.) [ مکارم ] cömertlikler.
mekâtîb (A.) [ مکاتيب ] mektuplar.
mekâtib (A.) [ مکاتب ] okullar.
mekâtib-i âliye [ مکاتب عاليه ] yüksekokullar.
mekâtib-i askeriye [ مکاتب عسکریه ] askerî okullar.
mekhûl (A.) [ مکحول ] sürmeli.
meknûn (A.) [ 1 [ مکنون .dizili. 2.gizli.
mekr (A.) [ مکر ] hile.
mekrûh (A.) [ مکروه ] iğrenç.
meks (A.) [ مکث ] duralama, duraklama.
meksur (A.) [ مکسور ] kırık.
mekşûf (A.) [ مکشوف ] keşfedilmiş.
mekteb (A.) [ 1 [ مکتب .okul. 2.ekol.
mekteb-i âlî [ مکتب عالی ] yüksekokul.
mekteb-i harbiye [ مکتب حربيه ] harp okulu.
mekteb-i i’dâdî [ مکتب اعدادی ] lise.
mekteb-i ibtidâî [ مکتب ابتدائی ] ilkokul.
mekteb-i rüşdî [ مکتب رشدی ] ortaokul.
mekteb-i sultânî [ مکتب سلطانی ] Galatasaray Lisesi.
mektep (A.) [ مکتب ] okul.
mektub (A.) [ 1 [ مکتوب .yazılı. 2.mektup.
mektûbat (A.) [ مکتوبات ] mektuplar.
mektûbî (A.) [ مکتوبی ] valilik özel kalem müdürü.
mektûm (A.) [ مکتوم ] gizli.
melabe (A.) [ ملعبه ] oyuncak.
melâbis (A.) [ ملابس ] giysiler.
melah (F.) [ ملخ ] çekirge.
melahat (A.) [ ملاحت ] yüz güzelliği.
melâhide (A.) [ ملاحده ] dinsizler, tanrıtanımazlar.
melâik (A.) [ ملائک ] melekler.
melâike (A.) [ ملائکه ] melekler.)
melâl (A.) [ ملال ] sıkıntı, usanma.
melalli (A.-T.) sıkıntılı.
melanet (A.) [ ملعنت ] melunluk.
melce (A.) [ ملجأ ] sığınak, sığınacak yer.
melekât (A.) [ ملکات ] yetiler.
meleke (A.) [ ملکه ] yeti.
meleksîmâ (A.) [ ملک سيما ] melek yüzlü güzel.
melekût (A.) [ ملکوت ] ruhlar alemi.
melfûfen (A.) [ ملفوفا ] ilişikte.
melhûz (A.) [ ملحوظ ] düşünülen, öngörülen.
melik (A.) [ ملک ] padişah.
mellah (A.) [ ملاح ] gemici.
melsûk (A.) [ ملصوق ] yapışık.
melûf (A.) [ مألوف ] alışık.
melun (A.) [ ملعون ] lanet olası.
memâlik (A.) [ 1 [ ممالک .ülkeler. 2.topraklar, diyarlar.
memât (A.) [ ممات ] ölüm.
memduh (A.) [ ممدوح ] övülmüş.
memer (A.) [ ممر ] geçit.
memhûr (A.) [ ممهور ] mühürlü.
memleket (A.) [ 1 [ مملکت .ülke. 2.şehir.
memlûk (A.) [ مملوک ] köle.
memnû (A.) [ ممنوع ] yasak.
memnûa (A.) [ ممنوعه ] yasak.
memnûiyet (A.) [ منوعيت ] yasak olma hali.
memnûn (A.) [ 1 [ ممنون .mutlu, razı. 2.sevinçli.
memnun etmek 1.mutlu edilmek, razı edilmek. 2.sevindirilmek.
memnuniyet (A.) [ ممنونيت ] memnunluk.
memûl (A.) [ مأمول ] umulan, beklenilen.
memur (A.) [ 1 [ مأمور .görevli. 2.devlet memuru.
memurîn (A.) [ مأمورین ] memurlar, görevliler.
memûriyet (A.) [ مأموریت ] memurluk.
memzuc (A.) [ ممزوج ] karışık.
men (F.) [ من ] ben.
men’ (A.) [ 1 [ منع .engel olma, alıkoyma. 2.engel olunma, alıkonulma.
3.yasaklama. 4.yasaklanma.
men’ edilmek yasaklanmak.
men’ etmek 1.engel olmak, alıkoymak. 2.yasaklamak.
men’ olunmak yasaklanmak.
menâbi’ (A.) [ منابع ] kaynaklar.
menâfi’ (A.) [ منافع ] menfaatler, çıkarlar, yararlar.
menâkıb (A.) [ مناقب ] menkıbeler, övgüye değer özellikler.
menâm (A.) [ 1 [ منام .uyku. 2.rüya.
menâre (A.) [ مناره ] minare.
menâsıb (A.) [ مناصب ] makamlar.
menâtık (A.) [ مناطق ] bölgeler.
menâzır (A.) [ مناظر ] manzaralar.
menâzil (A.) [ 1 [ منازل .konaklar. 2.aşamalar.
menba (A.) [ 1 [ منبع .kaynak. 2.pınar.
menfâ (A.) [ منفی ] sürgün.
menfaat (A.) [ منفعت ] çıkar, yarar.
menfaatperest (A.-F.) [ منفعت پرست ] çıkarcı.
menfâlık (A.-T.) sürgün hayatı.
menfez (A.) [ منفذ ] nüfuz etme yeri, delik, yarık, giriş veya çıkış yolu.
menfî (A.) [ 1 [ منفی .olumsuz. 2.hep olumsuz düşünen, her şeye olumsuz
yaklaşan. 3.sürgüne gönderilmiş.
menfur (A.) [ منفور ] nefret edilen.
menhî (A.) [ منهی ] yasaklanmış.
menhiyat (A.) [ منهيات ] yasaklar.
menhus (A.) [ منحوس ] uğursuz.
meni (A.) [ منی ] sperma.
menî (F.) [ منی ] benlik.
menî’ (A.) [ منيع ] aşılmaz, sarp, geçit vermez.
menkabe (A.) [ منقبه ] ünlü kişilerin yaşamlarına ilişkin ve çoğu gerçekle
bağdaşmaz öyküler.
menkûha (A.) [ منکوحه ] nikahlı hanım, eş.
menkul (A.) [ 1 [ منقول .nakledilen. 2.anlatılan, rivayet edilen.
menkûş (A.) [ منقوش ] nakışlı, işlemeli, desenli.
mensûb (A.) [ منصوب ] nispet edilen, ait, bağlı.
mensûbîn (A.) [ منصوبين ] mensuplar.
mensubiyet (A.) [ منصوبيت ] mensup olma, bağlı olma.
mensûc (A.) [ منسوج ] dokunmuş.
mensûcât (A.) [ 1 [ منسوجات .dokumalar. 2.dokuma sektörü.
mensûh (A.) [ منسوخ ] hükümsüz.
mensûr (A.) [ منثور ] düzyazı.
menşe (A.) [ منشا ] köken..
menşur (A.) [ 1 [ منشور .ferman. 2.prizma.
menus (A.) [ 1 [ مأنوس .alışılmış. 2.alışkın.
menût (A.) [ منوط ] bağlı.
menzil (A.) [ 1 [ منزل .konak. 2.ev. 3.bir günde gidilebilen yol.
menzil alınmak yol alınmak.
menzil almak yol almak.
menzilgâh (A.-F.) [ منزلگاه ] konak yeri.
mer’î (A.) [ مرئی ] yürürlükte, geçerli.
mera (A.) [ مرعی ] otlak.
merâkiz (A.) [ مراکز ] merkezler.
merâm (A.) [ مرام ] amaç, anlatılmak istenen şey.
merâret (A.) [ مرارت ] acılık.
merâsî (A.) [ مراثی ] ağıtlar, mersiyeler.
merâsim (A.) [ 1 [ مراسم .törenler. 2.tören.
merâtib (A.) [ مراتب ] rütbeler, mertebeler.
merbut (A.) [ مربوط ] bağlı.
merbûtiyet (A.) [ 1 [ مربوطيت .bağlılık. 2.düşkünlük, aşırı ilgi.
mercân (A.) [ مرجان ] mercan.
merci (A.) [ مرجع ] başvuru yeri.
merd (F.) [ 1 [ مرد .adam. 2.yiğit.
merdâne (F.) [ مردانه ] yiğitçe.
merdiven (F.) [ نردبان ] merdiven.
merdûd (A.) [ مردود ] reddedilmiş, kabul edilmemiş.
merdum (F.) [ 1 [ مردم .insan. 2.halk. 3.gözbebeği.
merdumharlık (F.-T.) insan eti yeme, yamyamlık..
merdüm (F.) [ 1 [ مردم .insan. 2.halk. 3.gözbebeği.
merdümek (F.) [ مردمک ] gözbebeği.
merdümgiriz (F.) [ مرمگریز ] insanlardan kaçan.
merdümhar (F.) [ مردم خوار ] insan yiyen, yamyam.
merdümî (F.) [ 1 [ مردمی .insanlık. 2.yiğitlik.
meremmet (A.) [ مرمت ] onarım.
meremmet etmek onarmak.
merg (F.) [ مرگ ] ölüm.
mergub (A.) [ مرغوب ] rağbet edilen, aranılan, istenilen.
merhale (A.) [ 1 [ مرحله .aşama. 2.konak, menzil.
merhamet (A.) [ مرحمت ] acıma.
merhamet etmek acımak.
merhametli (A.-T.) acıyan.
merhametsiz (A.-T.) acımasız.
merhem (A.) [ مرهم ] pomad, yara kremi.
merhemsâz olmak çare bulmak.
merhûm (A.) [ مرحوم ] (erkek) ölü.
merhûme (A.) [ مرحومه ] (bayan) ölü.
merhun (A.) [ 1 [ مرهون .rehinli, ipotekli. 2.zamana bağlı, bir şeye bağlı.
merih (A.) [ مریخ ] Mars.
merkad (A.) [ مرقد ] mezar.
merkeb (A.) [ 1 [ مرکب .binit. 2.eşek.
merkum (A.) [ مرقوم ] adı geçen, anılan; yazılmış.
merkûz (A.) [ مرکوز ] dikili, dikilmiş.
mermi (A.) [ مرمی ] kurşun.
mermûz (A.) [ 1 [ مرموز .gizemli. 2.rumuzlu.
merrât (A.) [ مرات ] defalar.
merre (A.) [ مره ] defa.
mersiye (A.) [ مرثيه ] ağıt, mersiye.
mertebe (A.) [ 1 [ مرتبه .derece. 2.miktar.
merzagî (A.) [ مرزغی ] bataklık.
merzüban (F.) [ 1 [ مرزبان .sınır muhafızı. 2.sınır beyi.
mesâ (A.) [ مسا ] akşam.
mesâcid (A.) [ مساجد ] mesçitler.
mesafe (A.) [ مسافه ] uzaklık.
mesâha (A.) [ مساحه ] ölçüm.
mesai (A.) [ مساعی ] çalışma, çalışmalar.
mesâib (A.) [ مصائب ] musibetler.
mesâil (A.) [ مسائل ] meseleler.
mesâkîn (A.) [ 1 [ مساکن .yoksullar. 2.miskinler.
mesâkin (A.) [ مساکن ] konutlar.
mesâme (A.) [ مسامه ] derideki küçük delikler.
mesârif (A.) [ مصارف ] harcamalar.
mesâvî (A.) [ مساوی ] kötülükler.
mescid (A.) [ مسجد ] mesçit.
mesdûd (A.) [ مسدود ] kapalı, set çekili, tıkalı.
mesel (A.) [ 1 [ مثل .örnek. 2.özlü söz. 3.öğretici hikaye.
meselâ (A.) [ مثلا ] örneğin.
mesele (A.) [ 1 [ مسئله .mesele, konu. 2.sorun. 3.problem.
meserrât (A.) [ مسرات ] sevinçler.
meserret (A.) [ مسرت ] sevinç.
mesh (A.) [ مسخ ] silme, sıvama.
meshetmek silmek, sıvamak.
meshûr (A.) [ مسحور ] büyülenmiş.
meshûr etmek büyülemek.
meshûr olmak büyülenmek.
mesîh (A.) [ مسيح ] İsa.
mesîhî (A.) [ مسيحی ] Hıristiyan.
mesîhiyyet (A.) [ مسيحيت ] Hıristiyanlık.
mesîr (A.) [ 1 [ مسير .seyir yeri. 2.güzergah.
mesîre (A.) [ مسيره ] gezinti yeri.
mesken (A.) [ مسکن ] konut.
mesken etmek yurt tutmak.
mesken ittihaz etmek (A.-T.) yurt tutmak, mesken edinmek.
meskenet (A.) [ مسکنت ] miskinlik.
meskûkât (A.) [ مسکوکات ] madenî paralar, sikkeler.
meskûn (A.) [ مسکون ] yerleşilmiş, iskan edilmiş.
meslah (A.) [ مسلخ ] mezbaha.
meslek (A.) [ 1 [ مسلک .yol, tarz. 2.sistem. 3.uğraşı, meslek.
meslûl (A.) [ مسلول ] veremli.
mesmû (A.) [ مسموع ] duyulan, işitilen.
mesmûat (A.) [ مسموعات ] duyulanlar, işitilenler.
mesmûm (A.) [ مسموم ] zehirli.
mesned (A.) [ 1 [ مسند .dayanak. 2.makam.
mesnevîhan (A.-F.) [ مثنوی خوان ] mesnevi okuyan.
mesruk (A.) [ مسروق ] çalınmış.
mesrûr (A.) [ مسرور ] sevinçli.
mesrûrane (A.-F.) [ مسرورانه ] sevinçle.
messah (A.) [ مساح ] ölçümcü.
mest (F.) [ مست ] sarhoş, mest.
mestâne (F.) [ مستانه ] sarhoşça.
mestî (F.) [ مستی ] sarhoşluk.
mest-i harâb (F.-A.) [ مست خراب ] körkütük sarhoş.
mest-i harâb olmak körkütük sarhoş olmak.
mestûr (A.) [ مستور ] örtülü, gizli, kapalı.
mestûr (A.) [ مسطور ] yazılı.
mesud (A.) [ 1 [ مسعود .mutlu, saadetli. 2.kutlu.
mesûdâne (A.-F.) [ مسعودانه ] mesutça, bahtiyarlıkla.
mesuliyet (A.) [ مسئوليت ] sorumluluk.
meş’al (A.) [ مشعل ] meşale.
meş’um (A.) [ مشئوم ] uğursuz, şom.
meş’ûr (A.) [ مشعور ] bilinçli, şuurlu.
meşâgil (A.) [ مشاغل ] uğraşlar.
meşâhîr (A.) [ مشاهير ] ünlüler.
meşâil (A.) [ مشاعل ] meşaleler.
meşakkat (A.) [ مشقت ] sıkıntı, güçlük.
meşakkat çekmek sıkıntı çekmek, güçlüğe katlanmak.
meşâmm (A.) [ مشام ] burun.
meşârık (A.) [ مشارق ] doğular.
meşâyih (A.) [ مشایخ ] şeyhler.
meşbû (A.) [ 1 [ مشبوع .dolu. 2.tok, doygun.
meşcer (A.) [ مشجر ] ağaçlık.
meşcere (A.) [ مشجره ] ağaçlık.
meşgale (A.) [ مشغله ] uğraşı.
meşgûliyet (A.) [ مشغوليت ] iş güç.
meşhed (A.) [ مشهد ] şehit düşülen yer.
meşher (A.) [ مشهر ] sergi, sergilenen yer.
meşhûd (A.) [ مشهود ] görülmüş, gözlenmiş.
meşhûd olmak görülmek, gözlenmek.
meşhûn (A.) [ مشحون ] dolu.
meşhûr (A.) [ مشهور ] ünlü, tanınmış, bilinen.
meşîhat (A.) [ 1 [ مشيخت .şeyhlik. 2.şeyhlik makamı.
meşk (A.) [ 1 [ مشق .yazı örneği. 2.temrin.
meşk (F.) [ مشک ] kırba.
meşkûk (A.) [ مشکوک ] şüphe götürür.
meşkûkiyyet (A.) [ مشکوکيت ] şüphe götürme.
meşkûr (A.) [ مشکور ] övülen, beğenilen.
meşreb (A.) [ 1 [ مشرب .yaratılış, tabiat. 2.içme yeri.
meşrebe (A.) [ مشربه ] maşrapa.
meşrû (A.) [ مشروع ] yasal.
meşrûbât (A.) [ مشروبات ] içilecek şeyler.
meşrûh (A.) [ مشروح ] açıklanmış, şerhedilmiş.
meşrûhât (A.) [ مشروحات ] açıklamalar.
meşrûiyyet (A.) [ مشروعيت ] yasallık.
meşrût (A.) [ مشروط ] koşullu.
meşrut olunmak şart koşulmak.
meşşâte (A.) [ مشاطه ] gelin süsleyen.
meşveret (A.) [ مشورت ] danışma.
meşveret etmek danışmak.
metâ (A.) [ متاع ] mal, eşya.
metâli (A.) [ مطالع ] doğuş yerleri.
metânet (A.) [ متانت ] dayanıklılık.
metbû (A.) [ متبوع ] uyulan, izinden gidilen, tâbi olunan.
metin (A.) [ متين ] sağlam, dayanıklı.
metn (A.) [ متن ] yazıya dökülmüş bilgi.
metremik’ab (A.) [ مترو مکعب ] metreküp.
metrûk (A.) [ متروک ] terkedilmiş.
metrûkat (A.) [ متروکات ] miras olarak bırakılanlar, geride bırakılanlar.
metrûkiyete uğramak (A.-T.) terkedilmek, metruk bırakılmak.
mev’ize (A.) [ موعظه ] öğüt.
mev’ûd (A.) [ 1 [ موعود .vaat edilmiş. 2.vadeli.
mevâd (A.) [ مواد ] maddeler.
mevârid (A.) [ موارد ] konular, hususlar, yerler.
mevc (A.) [ موج ] dalga.
mevce (A.) [ موجه ] dalga.
mevcûd (A.) [ 1 [ موجود .var. 2.hazır. 3.varlık.
mevcûdât (A.) [ موجودات ] varlıklar.
mevcûdiyet göstermek varlık göstermek.
mevcûdiyyet (A.) [ موجودیت ] var olma, varlık.
meveddet (A.) [ مودت ] sevgi.
mevhibe (A.) [ موهبه ] bağış.
mevhûm (A.) [ موهوم ] vehmedilmiş, asılsız, kuruntuya dayalı.
mevki (A.) [ 1 [ موقع .durum, konum. 2.yer.
mevkib (A.) [ موکب ] alay, kafile.
mevkif (A.) [ 1 [ موقف .durak. 2.istasyon.
mevki-i rüchan (A.-F.) [ موقع رجحان ] tercih mevkii.
mevkûf (A.) [ موقوف ] vakfedilmiş.
mevkufleh (A.) [ موقوف له ] vakfeden.
mevlâ (A.) [ 1 [ مولی .Tanrı. 2.efendi. 3.velî. 4.köle azat eden.
mevlid (A.) [ 1 [ مولد .doğum yeri, doğuş yeri. 2.mevlüt.
mevsuk (A.) [ موثوق ] güvenilir, belgeye dayanan.
mevsûkiyet (A.) [ موثوقيت ] güvenilirlik, belgeye dayanma.
mevsûm (A.) [ موسوم ] adlandırılmış.
mevt (A.) [ موت ] ölüm.
mevtâ (A.) [ موتا ] ölüler.
mevtâî (A.) [ موتائی ] ölümcül.
mevtın (A.) [ موطن ] yurt.
mevzi (A.) [ موضع ] yer.
mevzi’î (A.) [ موضعی ] yerel.
mevzû (A.) [ موضوع ] konu.
mevzu-i bahis (A.-F.) [ موضوع بحث ] sözkonusu.
mevzun (A.) [ 1 [ موزون .biçimli, düzgün. 2.vezinli.
mey (F.) [ 1 [ می .şarap. 2.içki.
meyânında (F.-T.) arasında.
meydân (A.) [ ميدان ] alan.
meygûn (F.) [ ميگون ] şarap rengi.
meyhâne (F.) [ ميخانه ] şarap içilen yer, içkievi.
meyhâr (F.) [ ميخوار ] içkici.
meyil (A.) [ ميل ] istek, eğilim.
meyil vermek eğilim göstermek.
meykede (F.) [ ميکده ] meyhane.
meyl (A.) [ 1 [ ميل .eğim. 2.eğilim, istek. 3.yatkınlık.
meyl etmek (A.-T.) eğilmek.
meymene (A.) [ ميمنه ] sağ kanat.
meymûn (A.) [ ميمون ] uğurlu.
meysere (A.) [ ميسره ] sol kanat.
meyt (A.) [ ميت ] ölü.
meyus (A.) [ مأیوس ] umutsuz, üzgün.
meyvedâr (F.) [ ميوه دار ] meşveli.
meyyâl (A.) [ 1 [ ميال .eğimli. 2.eğilimli.
meyyit (A.) [ ميت ] ölü.
mezâhib (A.) [ مذاهب ] mezhepler.
mezâlim (A.) [ مظالم ] zulümlerr.
mezâmin (A.) [ 1 [ مضامن .kavramlar. 2.incelikler. 3.semboller.
mezargâh (A.-F.) [ مزارگاه ] mezar yeri.
mezâri (A.) [ مزارع ] tarlalar.
mezâyâ (A.) [ مزایا ] meziyetler, üstünlükler.
mezbele (A.) [ مزبله ] çöplük, döküntü alanı.
mezbuh (A.) [ مذبوح ] boğazlanmış.
mezbûr (A.) [ مزبور ] anılan, belirtilen.
mezc (A.) [ مزج ] karıştırma.
mezcetmek (A.-T.) karıştırmak.
mezellet (A.) [ مذلت ] düşkünlük.
mezheb (A.) [ 1 [ مذهب .yol. 2.mezhep. 3.ekol.
mezîd etmek (A.-T.) arttırmak, çoğaltmak.
meziyyât (A.) [ مزیات ] meziyetler, üstünlükler.
meziyyet (A.) [ مزیت ] üstünlük.
mezkûr (A.) [ مذکور ] zikredilen, belirtilen, adı geçen.
mezmûm (A.) [ مذموم ] kötülenmiş, ayıplanmış.
mezra (A.) [ مزرع ] tarla.
mezra’a (A.) [ مزرعه ] tarla.
mezrû (A.) [ مزروع ] ekili.
mezun (A.) [ 1 [ مأذون .izinli. 2.diplomalı.
mezunen (A.) [ مأذونا ] izin alarak, izinli olarak.
mıkraz (A.) [ مقراض ] makas.
mıntaka (A.) [ 1 [ منطقه .bölge, mıntıka. 2.iklim kuşağı.
mısbah (A.) [ مصباح ] kandil.
mısdak (A.) [ مصداق ] ölçüt, kriter.
mısra (A.) [ مصراع ] dize.
mıtrak (A.) [ 1 [ مطرق .değnek. 2.tokmak. 3.çekiç.
mızrab (A.) [ مضرب ] mızrap.
mızrak (A.) [ مزراق ] kargı.
miâd (A.) [ ميعاد ] buluşma yeri.
micmer (A.) [ مجمر ] buhurdan.
midevî (A.) [ معدوی ] mideyi yormayan.
midhat (A.) [ مدحت ] övgü.
mie (A.) [ مائه ] yüz.
miftah (A.) [ مفتاح ] anahtar.
miğfer (A.) [ مغفر ] tulga.
mîh (F.) [ ميخ ] çivi.
mihekk (A.) [ محک ] mihenk taşı.
mihen (A.) [ محن ] sıkıntılar.
mihmân (F.) [ مهمان ] konuk.
mihmannevaz (F.) [ مهمان نواز ] misafirsever.
mihmannevazlık (F.-T.) misavirseverlik.
mihmannüvaz (F.) [ مهمان نواز ] misafirsever.
mihmânserâ (F.) [ مهمان سرا ] misafirhane.
mihnet (A.) [ محنت ] sıkıntı, acı, dert.
mihr (F.) [ 1 [ مهر .sevgi. 2.güneş.
mihrak (A.) [ محراق ] odak.
mihrbân (F.) [ مهربان ] sevgi dolu, şefkatli.
mihter (F.) [ 1 [ مهتر .daha büyük. 2.büyük insan.
mihver (A.) [ محور ] eksen.
mik’ab (A.) [ مکعب ] küp.
mîkat (A.) [ 1 [ ميقات .buluşma yeri. 2.buluşma zamanı.
mikdar (A.) [ 1 [ مقدار .miktar. 2.değer. 3.derece.
mikraz (A.) [ مقراض ] makas.
mikyas (A.) [ مقياس ] ölçek, ölçü.
mil (A.) [ 1 [ ميل .şiş. 2.yol işareti.
mîlâd (A.) [ ميلاد ] doğum günü.
milel (A.) [ 1 [ ملل .milletler. 2.dinler.
milhafe (A.) [ ملحفه ] yorgan.
milk (A.) [ ملک ] mülk.
millet (A.) [ 1 [ ملت .din. 2.ulus.
millî (A.) [ ملی ] ulusal.
milliyetperver (A.-F.) [ مایت پرور ] milliyetçi, nasyonalist.
milliyetperverlik (A.-F.-T.) milliyetçilik, nasyonalizm.
milliyye (A.) [ مليه ] ulusal.
mîna (F.) [ مينا ] mine.
minba’d (A.) [ من بعد ] bundan sonra.
minelkadim (A.) [ من القدیم ] eskiden beri.
minen (A.) [ منن ] minnetler.
minkale (A.) [ منقله ] iletki.
minkar (A.) [ منقار ] gaga.
minkaş (A.) [ منقاش ] cımbız.
minnetdâr (A.-F.) [ منتدار ] minnet altında kalan.
minşâr (A.) [ منشار ] bıçkı.
minvâl (A.) [ منوال ] tarz, yol.
mir’ât (A.) [ مرآت ] ayna.
mirâc (A.) [ معراج ] miraç, göğe ağma.
mîrahur (A.-F.) [ ميرآخور ] imrahor.
miralay (F.-T.) [ ميرآلای ] albay.
mirâren (A.) [ مرارا ] defalarca, birçok kez.
mirashâr (A.-F.) [ ميراث خوار ] mirasyedi.
mirliva (F.-A.) [ ميرلوا ] tuğgeneral.
mirsâd (A.) [ مرصاد ] gözlemevi, gözlem yeri.
mirvaha (A.) [ مروحه ] yelpaze.
mirza (F.) [ ميرزا ] beyzade.
mîsak (A.) [ ميثاق ] sözleşme.
misal (A.) [ ] örnek.
misal almak örnek almak.
misâli (A.-T.) gibi.
misillü (A.-T.) gibi.
miskin (A.) [ 1 [ مسکين .zavallı, uyuşuk. 2.cüzzamlı.
miskîn (F.) [ مسکين ] misk sürülmüş, miskli.
misl (A.) [ 1 [ مثل .gibi. 2.kat.
mîşîn (F.) [ ميشين ] meşin.
mithara (A.) [ مطهره ] matara.
mîvedar (F.) [ ميوه دار ] meyvalı.
miyâh (A.) [ مياه ] sular.
miyân (F.) [ 1 [ ميان .orta. 2.bel. 3.ara.
miyâr (A.) [ معيار ] ölçü.
mizâc (A.) [ مزاج ] huy, tabiat, mizaç.
mîzan (A.) [ 1 [ ميزان .terazi. 2.ölçü. 3.terazi burcu. 4.mahşer günü, kıyamet
günü.
mû (F.) [ مو ] kıl.
muhafazakâr (A.-F.) [ محافظه کار ] tutucu.
mu‘arrif (A.) [ 1 [ معرف .tanıtan, sunan, bildiren. 2.hayır sahiplerinin adlarını
okuyan müezzin.
mu’cizât (A.) [ معجزات ] mucizeler.
mu’cizegû (A.-F.) [ 1 [ معجزه گو .mucizeler anlatan. 2.mucize gibi söyleyen.
mu’tâ (A.) [ 1 [ معطی .veri. 2.verilen, verilmiş.
mu’tâd (A.) [ معتاد ] alışılmış.
mu’tâde (A.) [ معتاده ] alışılmış.
mu’tiyat (A.) [ معطيات ] veri.
muabbir (A.) [ معبر ] rüya yorumcusu.
muaccel (A.) [ 1 [ معجل .peşin. 2.acele edilmiş.
muaddil (A.) [ معدل ] denk.
muâdele (A.) [ معادله ] denklem.
muâdelet (A.) [ معادلت ] denklik.
muâdil (A.) [ معادل ] denk, eşdeğer.
muâfiyet (A.) [ 1 [ معافيت .muaf tutulma. 2.bağışıklık.
muâhede (A.) [ معاهده ] ahitleşme, antlaşma.
muâhede yapmak antlaşma yapmak.
muâhedenâme (A.-F.) [ معاهده نامه ] antlaşma metni.
muâheze (A.) [ مؤاخذه ] çıkışma, azarlama, paylama.
muahhar (A.) [ مؤخر ] sonraki, daha sonraki, geç.
muakkib (A.) [ معقب ] takip eden, izleyen.
mualla (A.) [ معلی ] yüce, yüksek.
muallak (A.) [ معلق ] asılı, havada.
muallakiyet (A.) [ معلقيت ] havada kalma, asılı kalma, hükümsüz olma.
muallim (A.) [ معلم ] öğretmen.
muallimât (A.) [ معلمات ] bayan öğretmenler.
muallime (A.) [ معلمه ] bayan öğretmen.
muallimîn (A.) [ معلمين ] öğretmenler.
muamelat (A.) [ معاملات ] işlemler.
muamele (A.) [ 1 [ معامله .işlem. 2.davranış.
muamma (A.) [ معما ] bilmece.
muanber (A.) [ معنبر ] hoş kokulu, amberli.
muânid (A.) [ معاند ] inatçı.
muannid (A.) [ معند ] inatçı.
muâraza (A.) [ معارضه ] çatışkı.
muârız (A.) [ معارض ] karşıt, itirazcı.
muarrâ (A.) [ معری ] arınmış.
muâsır (A.) [ معاصر ] çağdaş.
muasırlaşmak çağdaşlaşmak.
muâşaka (A.) [ معاشقه ] sevişme.
muâvaza (A.) [ معاوضه ] değiştokuş.
muavenet (A.) [ معاونت ] yardım.
muavenet etmek yardım etmek.
muavin (A.) [ معاون ] yardımcı.
muayede (A.) [ معایده ] bayramlaşma.
muayyen (A.) [ معين ] belirli.
muazzam (A.) [ معظم ] azametli, ulu.
muazzeb (A.) [ معذب ] acı çeken, azap çeken.
muazzez (A.) [ معزز ] değerli, aziz.
mubassır (A.) [ مبصر ] okul düzenini sağlayan görevli.
mûcez (A.) [ موجز ] derli toplu, özlü.
mûcib (A.) [ 1 [ موجب .gereken. 2.sebep.
mûcib olmak sebep olmak.
mûcid (A.) [ موجد ] icat eden, mucit.
mudhike (A.) [ مضحکه ] gülünç.
mufassalan (A.) [ مفصلا ] ayrıntılı olarak.
mugâlata (A.) [ مغالطه ] yanıltmaca.
mugannî (A.) [ مغنی ] şarkıcı.
muganniye (A.) [ مغنيه ] bayan şarkıcı.
mugâyeret (A.) [ مغایرت ] zıtlık, aykırılık.
mugayir (A.) [ مغایر ] aykırı, zıt.
mugîlân (A.>F.) [ مغيلان ] deve dikeni.
muğber (A.) [ مغبر ] kırgın, gücenik.
muğber olmak kırılmak, gücenmek.
muğfil (A.) [ مغفل ] aldatan, aldatıcı.
muğlak (A.) [ مغلق ] karmaşık, çapraşık.
muğlakiyet (A.) [ مغلقيت ] karmaşıklık, çapraşıklık.
muhabbet (A.) [ محبت ] sevgi.
muhabere (A.) [ مخابره ] haberleşme.
muhabir (A.) [ مخابر ] haberci.
muhâceret (A.) [ مهاجرت ] göç.
muhacim (A.) [ 1 [ مهاجم .saldıran. 2.saldırgan.
muhacir (A.) [ مهاجر ] göçmen.
muhaddir (A.) [ مخدر ] uyuşturucu.
muhaddis (A.) [ محدث ] hadis bilgini.
muhafaza (A.) [ محافظه ] koruma.
muhafaza etmek korumak, saklamak.
muhafaza olunmak korunmak, saklanmak.
muhafazakâr (A.-F.) [ محافظه کار ] tutucu.
muhafazakârlık (A.-F.-T.) tutuculuk.
muhaffef (A.) [ مخفف ] hafifletilmiş.
muhaffif (A.) [ مخفف ] hafifletici.
muhâfız (A.) [ محافظ ] koruyucu.
muhâkemat (A.) [ 1 [ محاکمات .hüküm yürütmeler. 2.yargılamalar.
muhakeme (A.) [ 1 [ محاکمه .hüküm yürütme. 2.yargılama.
muhakkak (A.) [ 1 [ محقق .doğru. 2.kesin. 3.mutlaka.
muhakkık (A.) [ محقق ] araştırmacı, tahkik edici.
muhâl (A.) [ محال ] imkansız.
muhalefet (A.) [ مخالفت ] karşı düşüncede olma.
muhallil (A.) [ محلل ] hülleci.
muhammen (A.) [ مخمن ] tahmin edilen.
muhammer (A.) [ مخمر ] mayalı.
muhammes (A.) [ 1 [ مخمس .beşli. 2.beşgen. 3.beş dizeli şiir.
muhannens (A.) [ مخنث ] kalleş.
muhannet (A.) [ محنط ] kalleş.
muhannetlik etmek kalleşlik etmek, edilik etmek.
muharebat (A.) [ محاربات ] harpler, muharebeler.
muharebe (A.) [ محاربه ] harbetme, savaş.
muharib (A.) [ محارب ] savaşçı.
muharremât (A.) [ محرمات ] dinî yasaklar.
muharrer (A.) [ محرر ] yazılı.
muharrib (A.) [ مخرب ] tahrip edici, yıkıcı.
muharrik (A.) [ محرق ] yakıcı.
muharrir (A.) [ محرر ] yazar.
muhasara (A.) [ محاصره ] sarma, kuşatma.
muhasara etmek sarmak, kuşatmak.
muhasib (A.) [ محاسب ] muhasebeci.
muhassala (A.) [ محصله ] sonuç.
muhassas (A.) [ مخصص ] tahsis edilmiş, özgü.
muhât (A.) [ محاط ] çevrili, kuşatılmış.
muhatara (A.) [ 1 [ مخاطره .tehlike. 2.zarar, ziyan.
muhavere (A.) [ محاوره ] konuşma.
muhayyel (A.) [ مخيل ] hayal edilen.
muhayyile (A.) [ مخيله ] hayal gücü.
muhayyirülukûl (A.) [ محيرالعقول ] akıllara durgunluk veren.
muhbir (A.) [ مخبر ] haber veren, haberci.
muhık (A.) [ محق ] haklı.
muhib (A.) [ محب ] seven.
mûhiş (A.) [ موحش ] korkunç, korkutucu.
muhit (A.) [ 1 [ محيط .çevre. 2.saran, kuşatan.
muhtâc (A.) [ 1 [ محتاج .ihtiyaç sahibi. 2.yoksul.
muhtariyet (A.) [ مختاریت ] özerklik.
muhtasar (A.) [ مختصر ] kısa, özlü.
muhtasaran (A.) [ مختصرا ] kısaca.
muhtekir (A.) [ محتکر ] vurguncu.
muhtelefünfîh (A.) [ مختلف فيه ] ihtilaflı.
muhtelif (A.) [ مختلف ] türlü.
muhtelit (A.) [ مختلط ] karışık.
muhterem (A.) [ محترم ] saygın, saygıdeğer.
muhterik olmak yanmak.
muhteriz (A.) [ محترز ] kaçınan, uzak duran.
muhteşem (A.) [ محتشم ] görkemli, ihtişamlı.
muhteva (A.) [ محتوا ] içerik.
muhtevî (A.) [ محتوی ] içeren, içine alan.
muhtevî olmak içermek, içine almak.
muhteviyat (A.) [ محتویات ] içindekiler.
muhyî (A.) [ محيی ] hayat veren.
mukâbil (A.) [ 1 [ مقابل .karşılığında. 2.karşılık.
mukaddem (A.) [ 1 [ مقدم .önde. 2.önce, önceki.
mukaddemâ (A.) [ مقدما ] önceden.
mukadderat (A.) [ مقدرات ] yazgı.
mukaddes (A.) [ مقدس ] kutsal.
mukaddesat (A.) [ مقدسات ] kutsal değerler.
mukaddime (A.) [ 1 [ مقدمه .giriş. 2.önsöz.
mukallid (A.) [ مقلد ] taklitçi.
mukanna (A.) [ مقنع ] peçeli.
mukannin (A.) [ مقنن ] yasa koyucu.
mukarreb (A.) [ مقرب ] yakın.
mukarrer (A.) [ 1 [ مقرر .kararlaştırılmış. 2.kesin.
mukarrerat (A.) [ مقررات ] kararlar.
mukassır (A.) [ مقصر ] kusurlu.
mukattar (A.) [ مقطر ] damıtılmış.
mukavelat (A.) [ مقاولات ] sözleşmeler.
mukavele (A.) [ مقاوله ] sözleşme.
mukavelename (A.-F.) [ مقاوله نامه ] sözleşme metni.)
mukavemet (A.) [ مقاومت ] karşı koyma, direnme.
mukavemet etmek karşı koymak, direnmek.
mukavim (A.) [ مقاوم ] karşı koyan, direnen, dirençli.
mukavvî (A.) [ مقوی ] güç veren.
mukâyese (A.) [ مقایسه ] kıyaslama, karşılaştırma.
mukayyed (A.) [ 1 [ مقيد .bağlı, zincire vurulmuş. 2.kayıtlı.
mukayyi (A.) [ مقيیء ] kusturucu.
mukırr (A.) [ مقر ] itirafçı.
mukîm (A.) [ مقيم ] oturan, yerleşik.
mukni (A.) [ مقنع ] ikna edici.
muktebes (A.) [ مقتبس ] alıntı yapılmış.
muktedâ (A.) [ مقتدا ] uyulan.
muktedî (A.) [ مقتدی ] uyan.
muktedî olmak uymak.
muktedir (A.) [ مقتدر ] güçlü, iktidarlı.
muktesid (A.) [ مقتصد ] tutumlu, iktisatlı.)
muktezî (A.) [ مقتضی ] gereken.
mûmâileyh (A.) [ مومی اليه ] anılan, adı geçen.
mûmâileyhim (A.) [ مومی اليهم ] adı geçenler.
mumza (A.) [ ممضی ] imzalı, imzalanmış.
munfasıl (A.) [ منفصل ] ayrı.
munis (A.) [ مونس ] cana yakın, alışılmış.
munkalib (A.) [ منقلب ] değişen, dönüşen.
munkalib olmak değişmek, dönüşmek.
munkarız (A.) [ منقرض ] yıkılan, çöken, sönen.
munkarız olmak yıkılmak, çökmek, sönmek.
munsarif (A.) [ منصرف ] vazgeçen.
munsarif olmak vazgeçmek.
munsif (A.) [ منصف ] insaflı.
muntabık (A.) [ منطبق ] uygun, uyumlu.
muntazam (A.) [ منتظم ] düzenli, düzgün, intizamlı.
muntazaman (A.) [ منتظما ] düzenli olarak.
muntazır (A.) [ منتظر ] bekleyen.
munzam (A.) [ منضم ] ek.
mûr (F.) [ مور ] karınca.
murabba (A.) [ 1 [ مربع .dörtgen. 2.kare.
murabbauşşekl (A.) [ مربع الشکل ] dörtgen şeklinde, kare şeklinde.
murâd (A) [ مراد ] istek, arzu.
murâfaa (A.) [ مرافعه ] duruşma.
murahhas (A.) [ مرخص ] delege.
murakabe (A.) [ 1 [ مراقبه .denetim. 2.kendi iç dünyasına dalma.
murakıb (A.) [ مراقب ] denetçi.
murakka (A.) [ مرقع ] yamalı.
murassa (A.) [ مرصع ] değerli taşlarla süslenmiş.
murg (F.) [ مرغ ] kuş.
murûr etmek geçmek.
murzia (A.) [ مرضعه ] sütanne.
musâb (A.) [ مصاب ] yakalanmış, tutulmuş, uğramış.
musâb olmak yakalanmak, tutulmak.
musadif (A.) [ مصادف ] rastlayan.
musâfaha (A.) [ مصافحه ] tokalaşma.
musâfaha etmek tokalaşmak, el sıkışmak.
musahabe (A.) [ مصاحبه ] konuşma, sohbet etme.
musahhah (A.) [ مصحح ] düzeltilmiş.
musahib (A.) [ 1 [ مصاحب .arkadaş, sohbet arkadaşı. 2.padişahın özel işlerine
bakan.
musalaha (A.) [ مصالحه ] barış.
musanna 1.gösterişli. 2.usta elinden çıkmış.
musannif (A.) [ مصنف ] yazar, kitap yazarı.
musarra (A.) [ مصرع ] iki mısraı birbiriyle kafiyelendirilmiş beyit.
musattah (A.) [ مسطح ] düz.
musavver (A.) [ 1 [ مصور .resimli. 2.tasvir edilmiş.
musavvir (A.) [ مصور ] ressam.
mushaf (A.) [ مصحف ] Kur’ân.
musîbet (A.) [ 1 [ مصيبت .bela. 2.şirret, uğursuz.
mûsikîşinas (A.-F.) [ موسيقی شناس ] müzisyen.
musir (A.) [ مصر ] ısrarcı, ısrar eden.
musirrane (A.-F.) [ مصرانه ] ısrarla, ısrar ederek.
mustakim (A.) [ مستقيم ] doğru, düz, dosdoğru.
mûş (F.) [ موش ] fare.
muşamma (A.) [ مشمع ] muşamba.
mûşikâfâne (F.) [ موشکافانه ] kılı kırk yararak.
muşt (F.) [ 1 [ مشت .yumruk. 2.avuç.
muta’assıb (A.) [ متعصب ] taassup gösteren, aşırı tutucu, yobaz.
mutabık (A.) [ مطابق ] uyan, uyumlu.
mutâlebât (A.) [ مطالبات ] istekler.
mutâlebe (A.) [ 1 [ مطالبه .istek. 2.isteme, talep.
mutâlebe etmek istemek, talep etmek.
mutantan (A.) [ 1 [ مطنطن .tantanalı. 2.gösterişli.
mutarriden (A.) [ مطردا ] biteviye.
mutasarrıf (A.) [ متصرف ] sancak beyi.
mutasavvıfâne (A.-F.) [ متصوفانه ] sûfice.
mutâva’at (A.) [ مطاوعت ] baş eğme, boyun eğme, itaat.
mutavattın (A.) [ متوطن ] yurt tutmuş.
mutayebe (A.) [ مطایبه ] şakalaşma, birbirine fıkra anlatma.
mutazammin (A.) [ متضمن ] içeren.
mutazarrır (A.) [ متضرر ] zarar gören.
mutazarrır olmak zarar görmek.
muteber (A.) [ 1 [ معتبر .itibarlı. 2.geçerli.
mutedil (A.) [ 1 [ معتدل .ylıman. 2.mülayim, hoşgörülü.
mutekid (A.) [ معتقد ] inanan, inancında olan.
mutemed (A.) [ معتمد ] güvenilir.
mutî (A.) [ مطيع ] itaat eden, boyun eğen.
mutî olmak itaat etmek, boyun eğmek.
mutlak (A.) [ مطلق ] kesin.
mutlaka (A.) [ مطلقا ] kesinlikle, zorunlu olarak, kayıtsız şartsız.
mutrib (A.) [ 1 [ مطرب .çalgıcı. 2.şarkıcı.
muttasıl (A.) [ متصل ] sürekli, durmadan.
muvacehe (A.) [ مواجهه ] karşı, yüzyüze.
muvaffak (A.) [ موفق ] başarılı.
muvaffak olmak başarmak, başarılı olmak.
muvaffakiyet (A.) [ موفقيت ] başarı.
muvaffakiyet ihraz etmek başarı göstermek.
muvafık gelmek uygun olmak.
muvahhiş (A.) [ موحش ] korkutucu.
muvakkar (A.) [ موقر ] ağırbaşlı.
muvakkat (A.) [ موقت ] geçici.
muvakkaten (A.) [ موقتا ] geçici olarak.
muvâsalat (A.) [ مواصلات ] varma, ulaşma.
muvâsalat etmek ulaşmak, varmak.
muvâzaten (A.) [ موازاتا ] paralel olarak.
muvazene (A.) [ موازنه ] denge.
muvazene-i umûmiye kanunu bütçe kanunu.
muvazenesiz (A.-T.) dengesiz.
muvazi (A.) [ موازی ] paralel.
muvazzaf (A.) [ موظف ] görevli.
muzaffer olmak zafer kazanmak.
muzafferiyet (A.) [ مظفریت ] zafer kazanma.
muzdarip (A.) [ مضطرب ] ızdıraplı, acı çeken.
muzdarip etmek ızdırap vermek, üzmek.
muzır (A.) [ مضر ] zararlı, muzur.
muzlim (A.) [ مظلم ] karanlık.
muztarib (A.) [ مضطرب ] acı çeken, ızdıraplı.
mübadele (A.) [ مبادله ] değiştokuş, alışveriş.
mübahesat (A.) [ مباحثات ] tartışmalar.
mübahese (A.) [ مباحثه ] tartışma.
mübahese olunmak tartışılmak.
mübalağa (A.) [ 1 [ مبالغه .abartma. 2.abartı.
mübalağa edilmek abartılmak.
mübalağa etmek abartmak.
mübarek (A.) [ مبارک ] kutlu, bereketli.
mübareze (A.) [ 1 [ مبارزه .uğraşı, mücadele. 2.savaş.
mübareze etmek mücadele etmek.
mübaşeret olunmak girişilmek, işe başlanmak.
mübâyaa (A.) [ مبایعه ] satın alma.
mübâyaa edilmek alınmak, satın alınmak.
mübâyaa etmek almak, satın almak.
mübdi (A.) [ مبدع ] yenilik getiren, yeni bir şey bulan.
mübeşşir (A.) [ مبشر ] müjdeci, müjdeleyen.
mübhem (A.) [ مبهم ] belirsiz.
mübin (A.) [ مبين ] açıklayan, açıklayıcı.
mübrem (A.) [ مبرم ] kaçınılmaz, zorunlu.
mübremleşmek kaçınılmaz bir hal almak.
mübtedi (A.) [ 1 [ مبتدی .başlayan. 2.ilkokula başlayan öğrenci.
mübtela (A.) [ مبتلا ] uğramış, tutulmuş, yakalanmış.
mübtela olmak uğramak, tutulmak, yakalanmak.
mübtenî (A.) [ مبتنی ] dayanan.
mübtezel (A.) [ 1 [ مبتذل .ele ayağa düşmüş. 2.orta malı. 3.çok bulunan.
mücadele (A.) [ مجادله ] savaşım.
mücavir (A.) [ مجاور ] komşu.
mücazat (A.) [ 1 [ مجازات .cezalandırma. 2.karşılık verme.
mücbir (A.) [ مجبر ] zorlayıcı.
müceddid (A.) [ مجدد ] yenilikçi.
mücehhez (A.) [ مجهز ] donanmış.
mücellâ (A.) [ مجلا ] cilalı.
mücellid (A.) [ مجلد ] ciltçi.
mücerreb (A.) [ مجرب ] deneyimli.
mücerred (A.) [ 1 [ مجرد .bekar. 2.soyut.
mücmelen (A.) [ مجملا ] özetle.
mücrim (A.) [ مجرم ] suçlu.
müctemi’ (A.) [ مجتمع ] derli toplu.
müdafaa (A.) [ مدافعه ] savunma.
müdahale (A.) [ مداخله ] karışma.
müdahene (A.) [ مداهنه ] yağcılık, yardakçılık.
müdavim (A.) [ مداوم ] devam eden.
müddeî (A.) [ 1 [ مدعی .davacı. 2.inatçı.
müddet (A.) [ مدت ] süre.
müddet-i muvakkata [ مدت موقته ] geçici süre.
müddet-i tahsiliye [ مدت تحصيليه ] öğrenim süresi.
müdevver (A.) [ مدور ] yuvarlak.
müdhiş (A.) [ مدهش ] dehşet verici.
müdhişe (A.) [ مدهشه ] dehşet verici.
müdrik (A.) [ مدرک ] idrak eden.
müdrik olmak idrak etmek.
müebbeden (A.) [ مؤبدا ] ömür boyu.
müellefat (A.) [ مؤلفات ] telif edilmiş yapıtlar.
müellif (A.) [ مؤلف ] yazar.
müesses (A.) [ مؤسس ] kurulu, kurulmuş.
müessesat (A.) [ مؤسسات ] kurumlar, kuruluşlar, müesseseler.
müessese (A.) [ مؤسسه ] kurum, kuruluş.
müessif (A.) [ مؤسف ] üzücü.
müessir (A.) [ 1[ مؤثر .etkileyici, etkili.
müessiriyet (A.) [ مؤثریت ] etkileme gücü.
müessis (A.) [ مؤسس ] kurucu.
müeyyide (A.) [ مؤیده ] yaptırım.
müfekkire (A.) [ مفکره ] düşünme gücü.
müfid (A.) [ مفيد ] yararlı.
müflis (A.) [ 1 [ مفلس .iflas etmiş. 2.sefil.
müfreze (A.) [ مفرزه ] askerî birlik.
müfrit (A.) [ مفرط ] aşırı.
müfsid (A.) [ مفسد ] bozucu.
müftehir (A.) [ مفتخر ] iftihar eden.
müftekir (A.) [ 1 [ مفتقر .yoksul. 2.bağlı, muhtaç.
müfteri (A.) [ مفتری ] iftiracı.
müheyya (A.) [ مهيا ] hazır.
müheyyic (A.) [ مهيج ] heyecan verici.
mühim (A.) [ مهم ] önemli.
mühimmat (A.) [ مهمات ] savaş malzemesi.
mühimme (A.) [ مهمه ] önemli.
mühlet (A.) [ مهلت ] tanınmış süre.
mühlet vermek süre tanımak.
mühlik (A.) [ مهلک ] öldürücü.
mühr (F.) [ مهر ] mühür.
mühtedî (A.) [ مهتدی ] islam dinini kabul etmiş.
mühtez (A.) [ مهتز ] titrek.
mühürdar (F.) [ مهردار ] özel kalem müdürü.
müje (F.) [ مژه ] kirpik.
müjgan (F.) [ 1 [ مژگان . kirpik. 2.kirpikler.
mükâfat (A.) [ مکافات ] ödül.
mükâleme (A.) [ مکالمه ] konuşma.
mükâtebe (A.) [ مکاتبه ] yazışma.
mükedder (A.) [ مکدر ] kederli.
mükemmelen (A.) [ مکملا ] tam olarak, mükemmel olarak.
mükemmeliyet (A.) [ مکمليت ] mükemmellik.
mükerrer (A.) [ مکرر ] tekrarlanmış, yinelenmiş.
mükerreren (A.) [ مکررا ] tekrar tekrar.
mükeyyif (A.) [ مکيف ] keyif verici.
mükteseb (A.) [ مکتسب ] kazanılmış.
müktesebat (A.) [ مکتسبات ] bilgi birikimi.
müktesebe (A.) [ مکتسبه ] kazanılmış.
mülakat (A.) [ 1 [ ملاقات .buluşma. 2.görüşme.
mülâki olmak 1.karşılaşmak. 2.görüşmek.
mülayim (A.) [ ملایم ] yumuşak.
mülazemet etmek 1.devam etmek. 2.staj yapmak. 3.bir işle ilgilenmek.
mülazım (A.) [ ملازم ] teğmen.
mülazım-ı evvel [ ملازم اول ] üsteğmen.
mülazım-ı sâni [ ملازم ثانی ] teğmen.
mülevven (A.) [ ملون ] rengarenk.
mülevves (A.) [ ملوث ] kirli.
mülga (A.) [ ملغا ] kaldırılmış.
mülhakat (A.) [ 1 [ ملحقات .ekler. 2.bir yere bağlı olan başka yerler.
mülk (A.) [ 1 [ ملک .yurt. 2.kazanç getiren taşınmaz.
mülteci (A.) [ ملتجی ] sığınmacı.
mültefit (A.) [ ملتفت ] iltifat eden, güleryüzlü.
mülûk (A.) [ ملوک ] melikler.
mümane’et (A.) [ ممانعت ] engelleme.
mümaselet (A.) [ مماثلت ] benzerlik.
mümasil (A.) [ مماثل ] benzer, andıran.
mümasil olmak berbirine benzemek.
mümâşat (A.) [ مماشات ] uysallık, suyuna gitme, alttan alma.
mümessil (A.) [ 1 [ ممثل .temsilci. 2.sınıf temsilcisi.
mümeyyiz (A.) [ 1 [ مميز .katip. 2.sınava giren öğretmen.
mümeyyize (A.) [ مميزه ] tırnak işareti.
mümin (A.) [ مؤمن ] inanan, iman eden.
müminîn (A.) [ مؤمنين ] inananlar, iman edenler.
mümkin (A.) [ ممکن ] mümkün.
mümsik (A.) [ ممسک ] elisıkı.
mümtaz (A.) [ ممتاز ] seçkin.
mümtehin (A.) [ ممتحن ] sınav yapan, sınayan.
mümteni (A.) [ ممتنع ] imkansız.
mümzâ (A.) [ ممضی ] imzalı, imzalanmış.
mün’adim olmak yok olmak.
mün’akid (A.) [ منعقد ] yapılmış, imzalanmış, kabul edilmiş.
mün’akis (A.) [ منعکس ] yansıtan.
mün’im (A.) [ 1 [ منعم .Tanrı. 2.velînimet.
münâcat (A.) [ مناجات ] Tanrı’ya yakarma.
münâdi (A.) [ 1 [ منادی .müezzin. 2.tellal, çığırtkan.
münafık (A.) [ منافق ] ikiyüzlü, nifak sokucu.
münâkalat (A.) [ مناقلات ] taşımacılık.
münâkasa (A.) [ مناقصه ] açık eksiltme.
münâkaşa [ 1 [ مناقشه .tartışma. 2.irdeleme.
münâkız olmak (A.-T.) çelişmek.
münakkaş (A.) [ منقش ] nakışlı, işlemeli, desenli.
münasebat (A.) [ مناسبات ] münasebetler.
münatif (A.) [ منعطف ] çevrilmiş,yönelik.
münatif olmak çevrilmek.
münâvebeten (A.) [ مناوبة ] dönüşümlü olaram.
münaza’ât (A.) [ منازعات ] çatışmalar, çekişmeler.
münbais (A.) [ منبعث ] ileri gelen, kaynaklanan.
münbit (A.) [ منبت ] verimli.
müncemid (A.) [ منجمد ] donuk.
müncer olmak sonuçlanmak.
mündemic (A.) [ مندمج ] içinde yer alan, içinde bulunan.
mündericât (A.) [ مندرجات ] içindekiler.
münderis olmak izi kalmamak.
münebbih (A.) [ منبه ] uyarıcı, uyandırıcı.
münekkid (A.) [ منقد ] eleştirmen.
münevver (A.) [ 1 [ منور .aydınlanmış, parlak. 2.aydın fikirli.
münevver eylemek aydınlatmak.
münfail olmak gücenmek, alınmak.
münferid (A.) [ 1 [ منفرد .ayrı, tek başına. 2.tektük.
münhal (A.) [ 1 [ منحل .boş, açık. 2.çölülmüş.
münhasır (A.) [ منحصر ] dönük, ait, yönelik.
münhasıran (A.) [ منحصرا ] sırf, sadece.
münhedim olmak yıkılmak, yok olmak.
münhezim (A.) [ منهزم ] bozguna uğramış.
münhezim olmak bozguna uğramak.
müneccim (A.) [ منجم ] yıldızbilimci, astrolog.
münkasım (A.) [ منقسم ] bölünmüş.
münkasım olmak bölünmek, bölünmüş olmak.
münker (A.) [ منکر ] inkâr edilen.
münkesir (A.) [ منکسر ] kırık.
münkesir olmak kırılmak.
münkir (A.) [ منکر ] inkâr eden.
münselib olmak kalmamak.
müntahab (A.) [ منتخب ] seçilmiş, seçkin.
müntahabat (A.) [ منتخبات ] seçki, antoloji.
müntakim (A.) [ منتقم ] intikam alan.
münteha (A.) [ منتها ] son.
müntehi olmak sona ermek, son bulmak.
müntesib (A.) [ منتسب ] mensup, intisab etmiş.
müntesip bk. müntesib.
münteşir (A.) [ منتشر ] yaygın.
müphem (A.) [ مبهم ] belirsiz, belli belirsiz.
müptelâ (A.) [ مبتلا ] uğramış, tutulmuş, yakalanmış.
müptelâ olmak tutulmak, yakalanmak, uğramak.
mürâat (A.) [ مراعات ] gözetme.
müracaat (A.) [ مراجعت ] başvuru. 2.geri dönüş.
müracaat etmek 1.başvurmak. 2.geri dönmek.
müradif (A.) [ مرادف ] eşanlamlı.
mürai (A.) [ مرائی ] ikiyüzlü.
müraselât (A.) [ مراسلات ] mektuplaşmalar.
mürasele (A.) [ مراسله ] mektuplaşma.
mürde (F.) [ مرده ] ölü.
mürebbî (A.) [ مربی ] eğitmen, eğitici.
müreccah (A.) [ مرجح ] tercih sebebi, tercih edilir.
müreffeh (A.) [ مرفه ] refah içinde, bolluk içinde.
mürekkeb (A.) [ 1 [ مرکب .oluşan, bileşen. 2.mürekkep.
müretteb (A.) [ 1 [ مرتب .düzenlenmiş, tertip edilmiş. 2.dizilmiş.
mürettib (A.) [ مرتب ] dizgici.
mürevvic (A.) [ مروج ] revaç veren, propagandasını yapan.
mürg (F.) [ مرغ ] kuş.
mürgâb (F.) [ 1 [ مرغاب .ördek. 2.kurbağa.
mürid (A.) [ 1 [ مرید .buyuran. 2.şeyhe bağlı kişi, mürit.
mürit bk. murid.
mürşid (A.) [ 1 [ مرشد .şeyh. 2.doğru yolu gösteren, irşad eden.
mürteci (A.) [ مرتجع ] gerici.
mürted (A.) [ مرتد ] islam dininden çıkan.
mürtefi (A.) [ مرتفع ] yüksek.
mürtehen (A.) [ مرتهن ] rehinli, ipotekli.
mürteiş (A.) [ مرتعش ] titrek.
mürtekib (A.) [ مرتکب ] kötü bir iş yapan, işleyen.
mürteşî (A.) [ مرتشی ] rüşvetçi, rüşvet yiyen.
mürûr (A.) [ مرور ] geçme, geçip gitme, geçiş.
mürûr -i zaman [ مرور زمان ] zamanın akışı.
mürûr etmek geçmek.
mürûr eylemek 1.geçmek. 2.uğramak.
mürüvvet (A.) [ 1 [ مروت .insanlık. 2.iyilik.
müsaade (A.) [ 1 [ مساعده .izin. 2.yardım.
müsaade edilmek izin verilmek.
müsaade etmek izin vermek.
müsaadekâr (A.-F.) [ مساعده کار ] yardımcı, izin verici.
müsaadekârlık (A.-F.-T.) yardımcı olma, izin verme.
müsabaka (A.) [ مسابقه ] yarışma.
müsabık (A.) [ مسابق ] yarışmacı.
müsademe (A.) [ 1 [ مصادمه .çarpışma. 2.çatışma.
müsadere (A.) [ مصادره ] mal varlığına el koyma.
müsadere edilmek mal varlığına el konulmak.
müsadere etmek mal varlığına el koymak.
müsâdif (A.) [ مصادف ] rastlar, rastlayan.
müsafir (A.) [ 1 [ مسافر .yolcu. 2.konuk.
müsâhelekârlık (A.-F.-T.) kolaylık gösterme.
müsaid (A.) [ مساعد ] uygun.
müsalaha (A.) [ مصالحه ] barış yapma.
müsalemetkâr (A.-F.) [ مسالمت کار ] barışçıl.
müsâmaha (A.) [ مسامحه ] hoşgörü.
müsâmahakâr (A.-F.) [ مسامحه کار ] hoşgörülü.
müsamere (A.) [ 1 [ مسامره .gece eğlencesi. 2.okul piyesi.
müsâvat (A.) [ مساوات ] eşitlik.
müsâvatsızlık (A.-T.) eşitsizlik.
müsbet (A.) [ مثبت ] olumlu, pozitif.
müsebbib (A.) [ مسبب ] yol açan, sebep olan.
müseccel (A.) [ مسجل ] tescilli.
müsekkin (A.) [ مسکن ] sakinleştirici, yatıştırıcı.
müsekkit (A.) [ مسکت ] susturucu.
müsellah (A.) [ مسلح ] silahlı.
müselleme (A.) [ مسلمه ] herkes tarafından kabul edilmiş.
müselles (A.) [ مثلث ] üçgen.
müsellesat (A.) [ مثلثات ] trigonometri.
müsellesüşşekl (A.) [ مثلث الشکل ] üçgen şeklinde.
müselmân (A.) [ مسلمان ] müslüman.
müselsel (A.) [ مسلسل ] zincirleme.
müsemma (A.) [ مسمی ] adlandırılmış.
müshil (A.) [ 1 [ مسهل .kolaylaştıran. 2.ishal edici.
müsin (A.) [ مسن ] yaşlı.
müskirat (A.) [ مسکرات ] sarhoş edici şeyler.
müslim (A.) [ مسلم ] müslüman.
müsmir (A.) [ 1 [ مثمر .verimli. 2.iyi sonuç veren.
müsmiriyet (A.) [ مثمریت ] verimlilik.
müsrif (A.) [ مسرف ] savurgan.
müsta’mere (A.) [ مستعمره ] sömürge.
müstab'ed (A.) [ مستبعد ] uzak.
müsta'fî (A.) [ مستعفی ] istifa etmiş, istifa eden.
müstağnî (A.) [ مستغنی ] doygun, eyvallah etmeyen.
müstahak (A.) [ مستحق ] hak kazanmış.
müstahdem (A.) [ مستخدم ] çalışan, hizmet eden.
müstahdemîn (A.) [ مستخدمين ] çalışanlar, hizmet edenler.
müstaid (A.) [ مستعد ] yetenekli.
müstakil (A.) [ مستقل ] bağımsız.
müstakillen (A.) [ مستقلا ] bağımsız olarak, ayrıca.
müstakraza (A.) [ مستقرضه ] borç alınan.
müstamel (A.) [ 1 [ مستعمل .kullanılmış. 2.kullanılan.
müstantık (A.) [ مستنطق ] sorgu yargıcı.
müste’cir (A.) [ مستأجر ] kiracı.
müstebân olmak anlaşılmak.
müstebid (A.) [ مستبد ] despot.
müstefid olmak yararlanmak.
müstehlik (A.) [ مستهلک ] tüketici.
müstehzi (A.) [ مستهزی ] alaycı.
müstemleke (A.) [ مستملکه ] sömürge, koloni.
müstenid (A.) [ مستند ] dayanan.
müsteniden (A.) [ مستندا ] dayanarak.
müsterih (A.) [ مستریح ] gönlü rahat.
müstesnâ (A.) [ 1 [ مستثنی .apayrı. 2.dışında haricinde.
müsteşar (A.) [ مستشار ] danışman.
müsteşrik (A.) [ مستشرق ] doğubilimci, oryantalist.
müsvedde (A.) [ مسوده ] taslak.
müşa’şa (A.) [ مشعشع ] gösterişli, şaşaalı.
müşabehet (A.) [ مشابهت ] benzerlik.
müşabih (A.) [ مشابه ] benzer.
müşahedât (A.) [ مشاهدات ] gözlemler.
müşâhede (A.) [ مشاهده ] gözlem.
müşâhede edilmek gözlemlenmek.
müşâhede olunmak gözlemlenmek.
müşahhas (A.) [ مشخص ] somut.
müşarik (A.) [ مشارک ] ortak.
müşarünileyh (A.) [ مشار اليه ] anılan, adı geçen.
müşavere (A.) [ مشاوره ] danışma.
müşavere etmek danışmak.
müşekkel (A.) [ مشکل ] biçimli, kalıplı.
müşerref olmak şeref kazanmak.
müşevveş (A.) [ مشوش ] karışık.
müşfik (A.) [ مشفق ] şefkatli.
müşir (A.) [ مشير ] mareşal.
müşkil (A.) [ مشکل ] güç, zor.
müşkilât (A.) [ مشکلات ] güçlükler, zorluklar.
müşkilat çekmek zorluk çekmek, sıkıntı çekmek.
müşkilpesend (A.-F.) [ مشکل پسند ] güç beğenen.
müşt (F.) [ 1 [ مشت .yumruk. 2.avuç.
müştail (A.) [ مشتعل ] alevli.
müştak (A.) [ مشتاق ] çok isteyen, can atan.
müştehir (A.) [ مشتهر ] ünlü.
müşteki (A.) [ مشتکی ] şikayetçi.
müştemilat (A.) [ مشتملات ] eklentiler, ek yapılar.
müştereken (A.) [ مشترکا ] ortaklaşa.
mütalaa (A.) [ 1 [ مطالعه .okuma. 2.görüş. 3.inceleme.
mütareke (A.) [ متارکه ] bırakışma, karşılıklı silah bırakma.
müteaddid (A.) [ متعدد ] birçok.
müteaffin (A.) [ متعفن ] kokuşmuş.
müteahhid (A.) [ متعهد ] taahhüt eden, üstlenen.
müteakib (A.) [ متعاقب ] ardından.
müteallik (A.) [ متعلق ] ilgili, ilişkin.
müteallim (A.) [ متعلم ] öğrenci.
müteammim (A.) [ متعمم ] yaygın.
müteannid (A.) [ متعند ] inatçı.
müteârife (A.) [ متعارفه ] kanıtlanmak gerektirmeyecek kadar açık.
müteassıb (A.) [ متعصب ] taassup gösteren.
mütebahhir (A.) [ متبحر ] derin bilgi sahibi.
mütebahhirane (A.-F.) [ متبحرانه ] derinlemesine.
mütebaki (A.) [ متباقی ] kalan, geriye kalan.
mütebariz (A.) [ متبارز ] açık seçik, belirgin.
mütebasbıs (A.) [ متبصبص ] yaltakçı, yardakçı.
mütebessim (A.) [ متبسم ] gülümseyen, tebessüm eden.
mütecânis (A.) [ متجانس ] aynı cinsten, homojen.
mütecâviz (A.) [ 1 [ متجاوز .aşkın. 2.saldırgan, tecavüzkâr. 3.sarkıntılık eden,
tecavüzcü.
müteceddid (A.) [ 1 [ متجدد .yenilikçi. 2.yenileşen.
mütecellî (A.) [ متجلی ] görünen, tecelli eden.
mütecessis (A.) [ متجسس ] meraklı, merak eden.
mütecessisâne (A.-F.) [ متجسسانه ] merak ederek, meraklı.
mütedair (A.) [ متدائر ] ilişkin.
mütedeyyin (A.) [ متدین ] dindar, dinine düşkün.
müteehhil (A.) [ متأهل ] evli.
müteellim (A.) [ متألم ] elemli.
müteessif (A.) [ متأسف ] üzgün.
müteessif olmak üzülmek.
müteessifâne (A.-F.) [ متأسفانه ] üzgün, esefli.
müteessir (A.) [ 1 [ متأثر .üzgün. 2.etkilenen.
müteessir olmak 1.üzülmek. 2.etkilenmek.
müteezzî (A.) [ متأذی ] eziyet çekmiş, eza görmüş.
müteezzi etmek acı çektirmek.
mütefekkir (A.) [ 1 [ متفکر .düşünür. 2.düşünceli.
mütefekkirane (A.-F.) [ متفکرانه ] düşünceli düşünceli.
mütefelsifâne (A.-F.) [ متفلسفانه ] bir filozof gibi.
mütefennin (A.) [ متفنن ] fen bilimleri ile uğraşan, teknik ile uğraşan.
müteferrik (A.) [ متفرق ] dağınık.
mütefessih (A.) [ متفسخ ] bozulmuş, kokuşmuş, çürümüş.
mütegallib (A.) [ متغلب ] zorba.
mütegâyir (A.) [ متغایر ] birbirine zıt.
mütehaccir (A.) [ متحجر ] taşlaşmış, fosilleşmiş.
mütehalif (A.) [ متخالف ] birbirine uymayan.
mütehammil (A.) [ متحمل ] dayanan.
müteharrî (A.) [ متحری ] araştırıcı, araştıran.
müteharrik (A.) [ متحرک ] hareket eden, kıpırdayan.
mütehassıs (A.) [ متخصص ] uzman.
mütehassir (A.) [ متحسر ] özlem duyan.
mütehassis (A.) [ متحسس ] duygulu.
mütehâşi (A.) [ متحاشی ] çekingen.
mütehavvil (A.) [ متحول ] değişken.
mütehayyir (A.) [ متحير ] şaşkın, şaşırmış.
mütekâbil (A.) [ متقابل ] karşılıklı.
mütekâbile (A.) [ متقابله ] karşılıklı.
mütekâbilen (A.) [ متقابلا ] karşılıklı olarak.
mütekaddim (A.) [ متقدم ] geçmiş, eski.
mütekaid (A.) [ متقاعد ] emekli.
mütekamil (A.) [ متکامل ] olgun, tam, gelişmiş.
mütekebbir (A.) [ متکبر ] kendini beğenmiş, şişinen, büyüklenen.
mütekeddir (A.) [ متکدر ] kederli.
mütekellim (A.) [ 1 [ متکلم .konuşan. 2.birinci tekil şahıs.
mütelebbis (A.) [ متلبس ] giyinmiş, kuşanmış.
mütelevvin (A.) [ متلون ] renkten renge giren, yanar döner.
mütemadi (A.) [ متمادی ] sürekli.
mütemadiyen (A.) [ متمادیا ] sürekli olarak.
mütemayil (A.) [ 1 [ متمایل .eğimli. 2.eğilimli, yönelik.
mütemeddin (A.) [ متمدن ] uygar.
mütemellik (A.) [ متملک ] dalkavuk, yardakçı.
mütemerkiz (A.) [ متمرکز ] bir merkezde toplanma.
mütemevvic (A.) [ متموج ] dalgalı.
mütemevvil (A.) [ متمول ] varlıklı, zengin.
mütemmim (A.) [ 1 [ متمم .tamamlayıcı. 2.tümleç.
mütenâhi (A.) [ متناهی ] sona eren.
mütenasib (A.) [ متناسب ] uygun, uyumlu.
mütenavib (A.) [ متناوب ] dönüşümlü.
mütenâzır (A.) [ 1 [ متناظر .birbirine bakan. 2.simetrik.
müteneffizân (A.-F.) [ متنفذان ] etkili kişiler, nüfuz sahipleri, sözü geçenler.
mütenevvi (A.) [ متنوع ] çeşitli, türlü türlü.
müteradif (A.) [ مترادف ] eşanlamlı.
müterafik (A.) [ 1 [ مترافق .refakat eden. 2.karışık, bir arada.
mütercem (A.) [ مترجم ] çevrilmiş, tercüme edilmiş.
mütercim (A.) [ مترجم ] çevirmen.
mütesadif (A.) [ متصادف ] rastlayan, tesadüf eden.
mütesâvi (A.) [ متساوی ] eşit.
mütesâviyen (A.) [ متساویا ] eşit olarak.
müteselli (A.) [ متسلی ] teselli bulan, avunan.
müteselli olmak teselli bulmak, avunmak.
müteselsil (A.) [ متسلسل ] zincirleme.
müteselsilen (A.) [ متسلسلا ] zincirleme olarak, birbirinin ardı sıra.
müteşâir (A.) [ متشاعر ] şair geçinen, şair müsveddesi.
müteşebbis (A.) [ 1 [ متشبث .girişen, teşebbüs eden. 2.girişimci.
müteşekkî (A.) [ متشکی ] şikayetçi.
müteşekkil (A.) [ متشکل ] oluşmuş, teşekkül etmiş.
müteşekkir (A.) [ متشکر ] şükran borçlu.
müteşettit (A.) [ متشتت ] karışık, dağınık.
mütetebbi (A.) [ متتبع ] araştırmacı.
mütevakkıf (A.) [ متوقف ] bağlı.
mütevaliyen (A.) [ متواليا ] sürekli olarak.
mütevattın (A.) [ متوطن ] yerleşik, yurt tutmuş.
mütevâzı (A.) [ متواضع ] alçakgönüllü.
mütevâzıyâne (A.-F.) [ متواضيانه ] alçakgönüllülükle.
mütevazin (A.) [ متوازن ] oranlı, uyumlu, dengeli.
müteveccih (A.) [ متوجه ] dönük, yönelik.
müteveccihen (A.) [ 1 [ متوجها .dönük olarak. 2.bir yere gitmek üzere.
müteveffâ (A.) [ متوفا ] ölmüş, ölü.
mütevekkil (A.) [ متوکل ] tevekkül eden her işini Tanrı’nın iradesine bırakan.
mütevellî (A.) [ متولی ] bir vakfın üst yöneticisi.
mütevellid (A.) [ 1 [ متولد .doğan. 2.ileri gelen, kaynaklanan.
müteverrim (A.) [ متورم ] veremli, verem hastası.
müteyakkız (A.) [ متيقظ ] uyanık, teyakkuz durumunda olan.
mütezâyid (A.) [ متزاید ] artan, çoğalan.
mütezelzil (A.) [ متزلزل ] sarsılan.
mütezelzil olmak 1.sarsılmak. 2.bozulmak.
müttefik (A.) [ متفق ] birlik olmuş, ittifak yapmış.
müttehid (A.) [ متحد ] birleşik.
müvekkil (A.) [ موکل ] vekalet veren.
müverrah (A.) [ مورخ ] tarihli.
müverrih (A.) [ مورخ ] tarihçi, tarih yazarı.
müverrihin (A.) [ مورخين ] tarihçiler.
müyesser olmak gerçekleşmek.
müzaheret (A.) [ مظاهرت ] destek, yardım, arka çıkma.
müzahrefat (A.) [ 1 [ مزخرفات .pislikler, süprüntüler, döküntüler.
müzakere (A.) [ مذاکره ] görüşme.
müzayede (A.) [ مزایده ] açık arttırma.
müzehheb (A.) [ مذهب ] altın yaldızlı.
müzekker (A.) [ مذکر ] eril.
müzevvir (A.) [ مزور ] arabozucu.
müzeyyen (A.) [ مزین ] süslü, ziynetli.
müzmin (A.) [ مزمن ] kronik, süreğen.